Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Ανθρώπινες σχέσεις και Χημεία

Σκέφτομαι ότι αυτό που λένε, οι Αμερικανοί κυρίως, πως υπάρχει χημεία μεταξύ δυο ανθρώπων, έχει πολλές συνιστώσες.
Είμαστε οργανισμοί που ζούμε με διαρκείς χημικές διεργασίες. Και σε κυτταρικό επίπεδο, και σε σωματικό επίπεδο, και στον τρόπο που σκεφτόμαστε ακόμη, επενεργούν χημικές αντιδράσεις. Το τι θα φάμε, πώς θα το χωνέψουμε, τι μεταβολισμό θα έχουμε, πώς θα καθαρίσουμε το αίμα μας, πώς θα προστατευθούμε από μικρόβια κλπ, όλα είναι θέμα χημείας.
Είχαμε μάθει ότι τα στοιχειώδη άτομα προσέρχονται σε ενώσεις, εξώθερμες ή ενδόθερμες, σχηματίζοντας δεσμούς ετεροπολικούς ή ομοιοπολικούς. Ίσως το ίδιο κάνουν και τα πρόσωπα, δημιουργώντας δεσμούς, ήπια ή με σφοδρότητα, απλούς, διπλούς, τριπλούς, που μένουν σταθεροί ή που μπορεί κάποια στιγμή να σπάσουν.
Δεσμούς κάνουν πρόσωπα σχεδόν όμοια, με κοινά ενδιαφέροντα και ήρεμη ζωή, δεσμούς κάνουν και πρόσωπα διαφορετικά, βραχύβιους και συνήθως με θυελλώδη εξέλιξη.
Υπάρχει στην χημεία και η έννοια του καταλύτη. Είναι ουσία που βοηθάει μια χημική αντίδραση να γίνει, αλλά δεν συμμετέχει στα προϊόντα. Φεύγει άθικτη. Στα πρόσωπα τέτοιο ρόλο παίζουν, μεταξύ άλλων, οι προξενήτρες. (Το "μεταξύ άλλων" έχει την σημασία του. Υπάρχουν νέες σχέσεις που, όταν χάνονται, μας βοηθούν να εκτιμήσουμε τις προϋπάρχουσες).
Ο απλός λαός λέει "άμα δεν ταιριάζανε δεν θα συμπεθεριάζανε", αλλά και πιο συγκεκριμένα "δεν ταιριάζουνε τα χνώτα τους".
Πραγματικά, το πώς μυρίζει ο άλλος μπορεί να μας επηρεάσει πολύ, άλλοτε θετικά με τα τεχνητά αρώματα ή τις φερομόνες του ιδρώτα, άλλοτε αρνητικά (οπότε σε κοινόχρηστους χώρους χρησιμοποιούν λιβάνια και ψεκασμούς ή αρωματικά καπνά για να σκεπάσουν τις προσωπικές οσμές).
Αν μας ενημερώσουν τα γονίδιά μας ότι μας αρέσει η μυρωδιά του συντρόφου μας, τότε δεν πρέπει να υπάρχει εμπόδιο για έναν καλό δεσμό και πιθανώς καλούς απογόνους.
Όταν οι δεσμοί των ατόμων σπάνε, τα άτομα μένουν άθικτα. Υπάρχουν επί δισεκατομμύρια χρόνια, από τότε που σχηματίστηκαν:
στην αρχή του χρόνου το υδρογόνο,
αργότερα στο εσωτερικό των αστέρων τα υπόλοιπα.
Τελικά, όλοι, τα έχουμε τα χρονάκια μας!
Όταν όμως πάψουν να υπάρχουν οι δεσμοί των προσώπων, δεν μένουν αλώβητοι και αμετάβλητοι οι οργανισμοί.
Πάντοτε μένει στη μνήμη η θύμηση, που είναι καλή μόνο αν υπήρξε ευτυχία στη σχέση.

(Δημοσιεύθηκε στο facebook, 15.05.2018, ώρα 01:21').

Δεν υπάρχουν σχόλια: