Είναι μια ταινία μικρού μήκους που μου άρεσε. Δείτε την εδώ (μέχρι το τέλος της...).
Είναι φτιαγμένη με το λογισμικό Blender. (Με το μπλέντερ που έχουμε στο σπίτι μόνο χυμούς από πορτοκάλια φτιάχνουμε, ίσως είναι παλιά βερσιόν).
Την βρήκα στο OSarena (εδώ) σε μια ανάρτηση από την Αλίνα, που λέει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Σάββατο 14 Μαΐου 2011
Θεραπεία ανεπιθύμητη
Στην είδηση που έρχεται από τον Καναδά διαβάζουμε ότι έχει επινοηθεί μια απλή και αποτελεσματική μέθοδος για την θεραπεία του καρκίνου.
Είναι τόσο απλή, που οι φαρμακοβιομηχανίες δεν μπορούν να την πατεντάρουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν δείχνουν ούτε αυτές, ούτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενδιαφέρον.
Η είδηση υπάρχει εδώ.
Η αρχική ανακοίνωση (15-03-2007) από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα μας ενημερώνει ότι ο καρδιολόγος δόκτωρ Ευάγγελος Μιχελάκης και οι συνεργάτες του εντόπισαν τις ιδιότητες του μορίου DCA (DiChloroAcetate) και επαλήθευσαν ότι καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα (εγκεφάλου, πνευμόνων, στήθους) οδηγώντας τα σε απόπτωση. Διαβάστε εδώ.
Είναι τόσο απλή, που οι φαρμακοβιομηχανίες δεν μπορούν να την πατεντάρουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν δείχνουν ούτε αυτές, ούτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενδιαφέρον.
Η είδηση υπάρχει εδώ.
Η αρχική ανακοίνωση (15-03-2007) από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα μας ενημερώνει ότι ο καρδιολόγος δόκτωρ Ευάγγελος Μιχελάκης και οι συνεργάτες του εντόπισαν τις ιδιότητες του μορίου DCA (DiChloroAcetate) και επαλήθευσαν ότι καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα (εγκεφάλου, πνευμόνων, στήθους) οδηγώντας τα σε απόπτωση. Διαβάστε εδώ.
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
ΘΒ
Ο ΘΒ έφυγε, όλος ο κόσμος το έμαθε.
Ένα "διαφορετικό" άρθρο που γράφτηκε γιαυτόν, μπορείτε να δείτε εδώ.
Εγώ έγραψα σήμερα εκεί το παρακάτω σχόλιο (και ίσως γίνει αφορμή να γράψω μια σειρά από πράγματα που θεωρώ ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν - συζήτηση από μηδενική βάση, όπως λέει ο φίλος ΠΚ) :
Γράφοντας για τον αγαπημένο ΘΒ, ο αξιό-λογος ΔΣ βρίσκει την ευκαιρία να τονίσει μια μεταστροφή των κοινωνιών, και της δικής μας.
Η θρησκευτική τελετή (βάφτιση εδώ ή quick στο Πατριαρχείο, γάμος απλός ή με πολλούς καλεσμένους στο εξοχικό κέντρο ακριβώς δίπλα στον ναό καταμεσίς στο δάσος, κηδεία με λίγα λουλούδια ή με αρχιερατική παρουσία λες και θα αλλάξει κάτι για τον πεθαμένο) γίνεται με οικονομικές διακρίσεις, η νοσηλεία γίνεται με απίστευτα διαφορετικές “ξενοδοχειακές υποδομές” και ειδίκευση και επάρκεια προσωπικού και εφοδίων ανάλογα με “το ταμείο” του ασθενούς, η εκπαίδευση (δημόσιο ή ιδιωτικό;) γίνεται με οικονομικές διακρίσεις, η εργασία μπορεί να δικαιολογηθεί κάπως αλλά οι ανισότητες στην σύνταξη (αφού δεν προσφέρουν διαφορετική υπηρεσία ένας συνταξιούχος δάσκαλος από έναν συνταξιούχο μεγαλοτραπεζικό) είναι αδικαιολόγητες. Όλα έχουν στηθεί με βάση “την πορτοφόλα” και οι σωστοί και ηθικοί που έχουν απομείνει αντιμετωπίζονται με οίκτο και ειρωνεία.
Λείπουν τα παραδείγματα προς τα οποία θα έπρεπε κανείς να μοιάσει και προωθούνται ατάλαντοι, γλάστρες, τενεκέδες ξεγάνωτοι (όπως θα έλεγε παλιός πολιτικός), με αποτέλεσμα το κύμα (τι κύμα; τσουνάμι!) απαξίωσης να παρασύρει ολόκληρους κλάδους, ολόκληρες χώρες, όλες τις ελπίδες για μια ζωή αξιοπρεπή σε έναν κόσμο ειρηνικό.
Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο που είχα δει το “Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;” έκρυβα τα δάκρυά μου και την θλίψη μου από το πλήθος γύρω που γελούσε με την “κωμωδία”.
Αν με ρωτήσετε, στραβά αρμενίζουμε.
Ένα "διαφορετικό" άρθρο που γράφτηκε γιαυτόν, μπορείτε να δείτε εδώ.
Εγώ έγραψα σήμερα εκεί το παρακάτω σχόλιο (και ίσως γίνει αφορμή να γράψω μια σειρά από πράγματα που θεωρώ ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν - συζήτηση από μηδενική βάση, όπως λέει ο φίλος ΠΚ) :
Γράφοντας για τον αγαπημένο ΘΒ, ο αξιό-λογος ΔΣ βρίσκει την ευκαιρία να τονίσει μια μεταστροφή των κοινωνιών, και της δικής μας.
Η θρησκευτική τελετή (βάφτιση εδώ ή quick στο Πατριαρχείο, γάμος απλός ή με πολλούς καλεσμένους στο εξοχικό κέντρο ακριβώς δίπλα στον ναό καταμεσίς στο δάσος, κηδεία με λίγα λουλούδια ή με αρχιερατική παρουσία λες και θα αλλάξει κάτι για τον πεθαμένο) γίνεται με οικονομικές διακρίσεις, η νοσηλεία γίνεται με απίστευτα διαφορετικές “ξενοδοχειακές υποδομές” και ειδίκευση και επάρκεια προσωπικού και εφοδίων ανάλογα με “το ταμείο” του ασθενούς, η εκπαίδευση (δημόσιο ή ιδιωτικό;) γίνεται με οικονομικές διακρίσεις, η εργασία μπορεί να δικαιολογηθεί κάπως αλλά οι ανισότητες στην σύνταξη (αφού δεν προσφέρουν διαφορετική υπηρεσία ένας συνταξιούχος δάσκαλος από έναν συνταξιούχο μεγαλοτραπεζικό) είναι αδικαιολόγητες. Όλα έχουν στηθεί με βάση “την πορτοφόλα” και οι σωστοί και ηθικοί που έχουν απομείνει αντιμετωπίζονται με οίκτο και ειρωνεία.
Λείπουν τα παραδείγματα προς τα οποία θα έπρεπε κανείς να μοιάσει και προωθούνται ατάλαντοι, γλάστρες, τενεκέδες ξεγάνωτοι (όπως θα έλεγε παλιός πολιτικός), με αποτέλεσμα το κύμα (τι κύμα; τσουνάμι!) απαξίωσης να παρασύρει ολόκληρους κλάδους, ολόκληρες χώρες, όλες τις ελπίδες για μια ζωή αξιοπρεπή σε έναν κόσμο ειρηνικό.
Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο που είχα δει το “Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;” έκρυβα τα δάκρυά μου και την θλίψη μου από το πλήθος γύρω που γελούσε με την “κωμωδία”.
Αν με ρωτήσετε, στραβά αρμενίζουμε.
Δευτέρα 9 Μαΐου 2011
Γυναίκες ποτέ ξεχασμένες
Όταν κάποιος έχει κάνει πολύ σημαντική δουλειά σε έναν τομέα, είναι αναμενόμενο να παίρνει κάποιο βραβείο. Σημάδι ότι οι άλλοι έχουν αναγνωρίσει την δουλειά του.
Μερικοί αποδέχονται τα βραβεία, άλλοι όχι (όπως ο μαθηματικός Πέρελμαν, ας πούμε).
Τα βραβεία Νόμπελ (μπορεί και Νομπέλ, δεν καλοξέρω) υπάρχει η συνήθεια να μην απονέμονται σε νεκρούς. Αν, λοιπόν, υπάρξει μια κυρία που έχει την ιδέα της διπλής έλικας στο ανθρώπινο DNA, και φύγει από την ζωή προτού γίνει απονομή βραβείου για το συγκεκριμένο θέμα από την Σουηδική αρμόδια επιτροπή, όλοι θα μαθαίνουν πολύ βολικά ότι η επινόηση έγινε από κάποιους άλλους, (δες εδώ για την Ρόζαλιντ Φράνκλιν).
Στα σκιτσάκια του ο xkcd παρουσιάζει με ευαισθησία, διορατικότητα και καθαρό μυαλό πολλά επιστημονικά θέματα (ξέρει ο άνθρωπος!).
Σε ένα πρόσφατο παρουσιάζει την Μαρία Κιουρί να λέει ότι δεν θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση, όπως συνηθίζεται, αλλά πρέπει ο καθένας (και η καθεμία επί του προκειμένου) να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί αναζητώντας τον στόχο.
Και η Ιθάκη θα του δώσει το ωραίο ταξίδι, με άλλα λόγια, δεν προσπαθούμε να γίνουμε σπουδαίοι ανακαλύπτοντας κάτι, αλλά προσπαθώντας να βγάλουμε τα καλύτερα αποτελέσματα στην έρευνά μας γινόμαστε σπουδαίοι. Δείτε αυτό.
Μερικοί αποδέχονται τα βραβεία, άλλοι όχι (όπως ο μαθηματικός Πέρελμαν, ας πούμε).
Τα βραβεία Νόμπελ (μπορεί και Νομπέλ, δεν καλοξέρω) υπάρχει η συνήθεια να μην απονέμονται σε νεκρούς. Αν, λοιπόν, υπάρξει μια κυρία που έχει την ιδέα της διπλής έλικας στο ανθρώπινο DNA, και φύγει από την ζωή προτού γίνει απονομή βραβείου για το συγκεκριμένο θέμα από την Σουηδική αρμόδια επιτροπή, όλοι θα μαθαίνουν πολύ βολικά ότι η επινόηση έγινε από κάποιους άλλους, (δες εδώ για την Ρόζαλιντ Φράνκλιν).
Στα σκιτσάκια του ο xkcd παρουσιάζει με ευαισθησία, διορατικότητα και καθαρό μυαλό πολλά επιστημονικά θέματα (ξέρει ο άνθρωπος!).
Σε ένα πρόσφατο παρουσιάζει την Μαρία Κιουρί να λέει ότι δεν θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση, όπως συνηθίζεται, αλλά πρέπει ο καθένας (και η καθεμία επί του προκειμένου) να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί αναζητώντας τον στόχο.
Και η Ιθάκη θα του δώσει το ωραίο ταξίδι, με άλλα λόγια, δεν προσπαθούμε να γίνουμε σπουδαίοι ανακαλύπτοντας κάτι, αλλά προσπαθώντας να βγάλουμε τα καλύτερα αποτελέσματα στην έρευνά μας γινόμαστε σπουδαίοι. Δείτε αυτό.
Σάββατο 7 Μαΐου 2011
Θέλουμε Θεατρικό Μουσείο;
Το Θεατρικό Μουσείο της χώρας μας είναι στα πρόθυρα της κατάργησης.
Διαβάστε την έκκληση για την διατήρησή του και υπογράψτε για να στηρίξετε την προσπάθεια, εδώ.
Διαβάστε την έκκληση για την διατήρησή του και υπογράψτε για να στηρίξετε την προσπάθεια, εδώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)