Συμπόσιο Ποίησης #32 φέτος

ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

http://www.poetrysymposium.gr

                                                Ποίηση και Όνειρο                

                                                 Πάτρα 5− 8 Ιουλίου 2012                       

Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΕΜΠΤΗ

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ

Απόγευμα, 18.00

Πρόεδρος: Δημήτρης Χαρίτος

Κώστας Βρεττάκος, σκηνοθέτης: οργάνωση παρουσίασης του έργου του Νικηφόρου Βρεττάκου

Ντέιβιντ Κόνολι, καθηγητής Μεταφρασεολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Σε φιλώ και σου εύχομαι, Ζωή εσαεί· Φως εσαεί· Λόγο εσαεί. Επίλογος στο έργο του Νικηφόρου Βρεττάκου

Τζίνα Καλογήρου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών – Βάσω Οικονομοπούλου, δρ φιλολογίας: Το όνειρο και το όραμα στην ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Πρωί, 09.30

Πρόεδρος: Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εισηγήσεις

Σωκράτης Λ. Σκαρτσής: Το όνειρο της ποίησης

Άννα Ποταμιάνου, δφ, διδάσκουσα Ψυχαναλύτρια της Εταιρείας Παρισίων και της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας:  Όνειρα - Ποιήματα

Ζωή Σαμαρά, ομότιμη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ποιήτρια: Μυθικές δομές και σύγχρονη συνείδηση

Γιώργος Δουατζής, ποιητής: Η γείωση του ονείρου

Αναστάσιος Στέφος, πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων: «Ούλος όνειρος» στην Ιλιάδα

Συζήτηση – Παρεμβάσεις

Ποιητικές αναγνώσεις

Υποψήφιοι για τα Βραβεία Ποίησης 2011 του Συμποσίου Ποίησης

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Απόγευμα, 17.30

Πρόεδρος: Κώστας Στεργιόπουλος, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ποιητής

Εισηγήσεις

Νικόλαος Α. Ε. Καλοσπύρος, ΜΙΘΕ / Πανεπιστήμιο Αθηνών: Ο θείος όνειρος και ο θείος Όμηρος: Οι περιπέτειες των ονείρων στα ομηρικά έπη και η λογοτεχνική ταυτότητα του ομηρικού διακόσμου

Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης: «Σκιάς όναρ άνθρωπος»: Η ιστορία, οι ερμηνείες και οι παρερμηνείες μιας πινδαρικής γνώμης που έγινε παροιμιώδης

Γιάννης Δάλλας, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων: Το όνειρο και η προέκτασή του: Μεταξύ ιστορικού οράματος και εφιάλτη στην ποίηση του Σολωμού

Σάββας Μιχαήλ: Η Γη των Ονείρων: Το δίπολο Μπλέηκ – Σολωμός

Αθηνά Γεωργαντά, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών: Τα όνειρα της ρομαντικής λογοτεχνίας

Αλέξης Ζήρας, Σχόλια στον «Ονειροπόλο» του Κ.Γ. Καρυωτάκη

Συζήτηση − Παρεμβάσεις

Ποιητικές αναγνώσεις

Υποψήφιοι για τα Βραβεία Ποίησης 2011 του Συμποσίου Ποίησης

ΣΑΒΒΑΤΟ

Πρωί, 09.30

Πρόεδρος: Γιάννης Δάλλας

Εισηγήσεις

Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, επιστημονική υπεύθυνη «Δεκαοκτώ Άνω» (ΨΝΑ): Ναρκωτικά και Ποίηση: Η εξορία του ονείρου

Κώστας Στεργιόπουλος: Όνειρο και ονειρικά στοιχεία στους νεορομαντικούς και νεοσυμβολιστές

Αριστείδης Βουγιούκας, επίτιμος σύμβουλος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου: Τα όνειρα στη νεωτερική ποίηση

Βασίλης Κ. Καλαμαράς, ποιητής, δημοσιογράφος: Δύο πλευρές, ένα νόμισμα: όνειρο και όραμα στις πρώτες μεταπολεμικές γενιές

Μιχάλης Κ. Άνθης, δρ φιλολογίας: Τεχνικές ονειρικής αφήγησης στην ποίηση του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Νίκου Εγγονόπουλου

 

Συζήτηση − Παρεμβάσεις

Ποιητικές αναγνώσεις

Υποψήφιοι για τα Βραβεία Ποίησης 2011 του Συμποσίου Ποίησης

ΣΑΒΒΑΤΟ

Απόγευμα, 17.30

Πρόεδρος: Θανάσης Νάκας

ΚΡΙΤΙΚΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΠΟΙΗΤΕΣ

Βραβευθέντες ποιητές στο διαγωνισμό του 2011

Αλέξης Ζήρας: Χρήστος Κούκης

Αλέξης Ζήρας: Ευτυχία Παναγιώτου

Θανάσης Νάκας: Αριστείδης Βουγιούκας

Θανάσης Νάκας: Γιάννης Ευσταθιάδης

Σ.Λ. Σκαρτσής: Αλέξης Λυκουργιώτης

Ζωή Σαμαρά: Δημήτρης Λαμπρέλλης

Αικατερίνη Λάμπρου: Μαρία Περατικού – Κοκαράκη

Γιώργος Παναγιωτίδης: Βασίλης Ρούβαλης

Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου: Ειρήνη Ρηνιώτη

Βασίλης Ρούβαλης: Γιώργος Παναγιωτίδης

Σ.Λ. Σκαρτσής: Μαρία Τσιράκου

ΚΥΡΙΑΚΗ

Πρωί, 9.30

Πρόεδρος: Ζωή Σαμαρά

Εισηγήσεις

Μαρία Περατικού – Κοκαράκη, φιλόλογος, ποιήτρια: Η αισθητική του ονείρου «ατραπός» στους Κύπριους ποιητές

Μαρία Λιτσαρδάκη, επίκουρη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Όνειρο, όραμα, ονειροπόληση στη γαλλική ποίηση της Αναγέννησης

Έλενα Νούσια, φιλόλογος, ποιήτρια: Το όνειρο στον Georg Trakl και στον γερμανικό Εξπρεσιονισμό

Απονομή 1ου, 2ου και 3ου Βραβείου Ποίησης

βιβλίου νέου ποιητή 2011 του Συμποσίου Ποίησης

Τελικός κατάλογος υποψηφιοτήτων για τα Βραβεία Ποίησης

(1ο, 2ο και 3ο) καλύτερου βιβλίου νέου ποιητή 2011

Ορφέας Απέργης, Υ, Εκδόσεις Πατάκη

Χρήστος Ι. Βατούσιος, Ρημάτων τύχη, εκδόσεις Γαβριηλίδης

Eυσταθία Δήμου, Στη σπορά των αστεριών, εκδόσεις Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη

Γιάννης Δούκας, Στα μέσα σύνορα, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

Θωμάς Ιωάννου, Ιπποκράτους 15, εκδόσεις Σαιξπηρικόν

Αλέξιος Μάινας, Το περιεχόμενο του υπόλοιπου, εκδόσεις Γαβριηλίδης

Αργύρης Παλούκας, Θέλω το σώμα μου πίσω, εκδόσεις Μεταίχμιο

Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος, Η Διάβολος, Οι εκδόσεις των Φίλων

Ιωάννης Τσίρκας, Σκυλοτροφή, εκδόσεις Γαβριηλίδης

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Γεώργιος Παναγιωτάκης, Πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών • Χρίστος Αλεξίου, τ. καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Birmingham, διευθυντής περιοδικού «Θέματα Λογοτεχνίας» • Σωτήρης Π. Βαρνάβας, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Ξενοφών Βερύκιος, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Αλέξης Ζήρας, κριτικός λογοτεχνίας, πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων • Κώστας Καπέλας, υπεύθυνος Βιβλιοπωλείου Πολύεδρο • Γιώργος Κεντρωτής, καθηγητής Ιονίου Πανεπιστημίου, ποιητής, μεταφραστής • Κώστας Κρεμμύδας, ποιητής, διδάκτωρ, εκδότης περιοδικού «Μανδραγόρας» • Αλέξης Λυκουργιώτης, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην πρόεδρος Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, ποιητής • Σάββας Μιχαήλ, δοκιμιογράφος, κριτικός • Θανάσης Νάκας, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών • Σωκράτης Λ. Σκαρτσής, ποιητής, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών • Ξένη Σκαρτσή, ποιήτρια, δρ φιλολογίας • Λύντια Στεφάνου, ποιήτρια, μεταφράστρια, δοκιμιογράφος • Δημήτρης Χαρίτος, κινηματογραφικός κριτικός, ποιητής

Επίτιμος Πρόεδρος Μιχάλης Γ. Μερακλής, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, κριτικός

 

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Θεώνη Πουλή, Υπεύθυνη Γραμματείας (νηπιαγωγός) – Ιωάννα Μουστάκα (πτυχιούχος ΑΤΕΙ) – Κατερίνα Τσιούμα (μεταπτυχιακή φοιτήτρια Φιλολογίας): Υποδοχή και Εγγραφή Συνέδρων, Γραμματεία Συνεδριάσεων, Βιβλία συνέδρων • Γιάννης Χατζηπανταζής: Υπεύθυνος δικτυακού τόπου Συμποσίου

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το Συμπόσιο είναι ανοιχτό σε όλους και η παρακολούθησή του είναι ελεύθερη. • Όλα τα μέλη του Συμποσίου είναι ισότιμα. • Οι σύνεδροι έχουν το δικαίωμα ερώτησης, και παρέμβασης 5΄ στις εισηγήσεις (πρέπει όμως τη σχετική πρόθεσή τους να τη δηλώσουν στη Γραμματεία). Η δημοσίευσή τους αποφασίζεται από την Ο.Ε. • Η Γραμματεία βρίσκεται στη διάθεση των μελών του Συμποσίου καθ’ όλη τη διάρκεια των συνεδριάσεων. • Παρακαλούνται τα μέλη του Συμποσίου να δηλώνουν τα στοιχεία τους σ’ αυτήν κατά την άφιξή τους • Κατά τη διάρκεια του τετραημέρου θα λειτουργεί βιβλιοπωλείο • Τα μέλη του Συμποσίου μπορούν να εκθέτουν βιβλία, φωτοτυπίες έργων ή ανακοινώσεις τους στο χώρο του Συμποσίου (μετά από συνεννόηση με τη Γραμματεία). • Πληροφορίες για τους εκδοτικούς οίκους από τους οποίους μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να προμηθευτούν Πρακτικά προηγούμενων Συμποσίων, καθώς και τις εκδόσεις του Συμποσίου Ποίησης, θα βρουν στην ιστοσελίδα του, http://www.poetrysymposium.gr.

Διεύθυνση Συμποσίου: Τ.Θ. 1142, Τ.Κ. 26110, Πάτρα, τηλ. 2610 991343, 210 9339192, ηλ. δ/νση: info@poetrysymposium.gr

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

1. Ξενοδοχεία: Rion Beach, Γ΄ κατηγ., στην παραλία του Ρίου, τηλ. 2610 991421-2 ● Porto Rio, Α΄ κατηγ. στην παραλία του Ρίου, τηλ. 2610 992102 ● Achaia Beach, Β΄ κατηγ., στην Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 9918 01 ● Castello, Β΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 992957 ● Γεώργιος, Γ΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 992627 ● Απόλλων, Β΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 990426 ● Αστήρ, Α΄ κατηγ., Πάτρα, τηλ. 2610 277502, 2610 279812 ● Δελφίνι, Γ΄ κατηγ., στην Τερψιθέα, τηλ. 2610 421001-5 ● Τζάκι, Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 453960 ● Achaia Beach, Β΄ κατηγ., στην Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 991801 ● Ροδινή, Ψαθόπυργος, τηλ. 2610 931300.

2. Εστιατόρια: Σ’ ολόκληρη την παραλία του Ρίου και της Πάτρας και στο εσωτερικό του Ρίου και στους κοντινούς στη θάλασσα δρόμους της Πάτρας λειτουργούν διάφορα εστιατόρια.

3. Χρήσιμα τηλέφωνα: Τουριστική Αστυνομία: 2610 276998, 2610 451833, Πρακτορείο ΚΤΕΛ: 2610623887-8, Πρακτορείο ΟΣΕ: 2610639108-9, Ραδιοταξί: 18300, 2610 450000.

4. Το λεωφορείο αρ. 6 ξεκινά από τη γωνία Κορίνθου-Ερμού στην Πάτρα, συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο και φτάνει στο Ρίο.

5. Πληροφορίες για το Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και την πρόσβαση σ’ αυτό: http://www.confer.upatras.gr.

Χορηγοί: INTERAMERICAN

Τράπεζα Κύπρου

Χορηγός επικοινωνίας: ΕΡΑ 3

Το Συμπόσιο τελεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πατρών

Η ανακοίνωση αυτή είναι και πρόσκληση στο Συμπόσιο

Δ0Κ1ΛΛΗ - 1 2 3

TH15 M355463 53RV35 T0 PR0V3 H0VV 0UR M1ND5 C4N D0 4M4Z1N6 TH1N65! 1MPR3551V3 TH1N65! 1N TH3 B361NN1N6 1T VV45 H4RD BUT N0VV, 0N TH15 L1N3 Y0UR M1ND 1S R34D1N6 1T 4UT0M4T1C4LLY VV1TH0UT 3V3N TH1NK1N6 4B0UT 1T. B3 PR0UD! 0NLY C3RT41N P30PL3 C4N R34D TH15. R3P05T 1F U UND3R5T4ND TH15 M355463, 8UT D0N'T T377 4NY0N3 VVH4T 1T M34N5.

Ένα μήνυμα από τον φίλο Π.Ρ..
Δεν ξέρω πού το βρήκε, μπορώ όμως να το διαβάσω, όπως όλοι όσοι γνωρίζετε αγγλικά.
Τι; Δεν είναι γραμμένο αγγλικά; Και ποιός νοιάζεται;

Να κι άλλο ένα!

Εντελώς συμπτωματικά, ο φίλος Θ.Α. μου έστειλε ένα κείμενο που ξεκινάει λέγοντας ότι επίσημη γλώσσα της Ευρώπης ορίζεται η Αγγλική, που καταλήγει μετά από μικρο-αλλαγές, να ακούγεται Γερμανική. Απολαύστε το :

Absolutely Brilliant

The European Commission has just announced an agreement whereby English will be the official language of the European Union rather than German, which was the other possibility.

As part of the negotiations, the British Government conceded that English spelling had some room for improvement and has accepted a 5- year phase-in plan that would become known as "Euro-English".

In the first year, "s" will replace the soft "c".. Sertainly, this will make the sivil servants jump with joy. The hard "c" will be dropped in favour of "k". This should klear up konfusion, and keyboards kan have one less letter.

There will be growing publik enthusiasm in the sekond year when the troublesome "ph" will be replaced with "f".. This will make words like fotograf 20% shorter.

In the 3rd year, publik akseptanse of the new spelling kan be expekted to reach the stage where more komplikated changes are possible.

Governments will enkourage the removal of double letters which have always ben a deterent to akurate speling.

Also, al wil agre that the horibl mes of the silent "e" in the languag is disgrasful and it should go away.

By the 4th yer people wil be reseptiv to steps such as replasing "th" with "z" and "w" with "v".

During ze fifz yer, ze unesesary "o" kan be dropd from vords kontaining "ou" and after ziz fifz yer, ve vil hav a reli sensibl riten styl.

Zer vil be no mor trubl or difikultis and evrivun vil find it ezi tu understand ech oza. Ze drem of a united urop vil finali kum tru.

Und efter ze fifz yer, ve vil al be speking German like zey vunted in ze forst plas.

If zis mad you smil, pleas pas on to oza pepl.

10 στρατηγικές χειραγώγησης

Από τότε που πρωτοδιάβασα κείμενο του Νόαμ Τσόμσκι (Noam Chomsky), συγκεκριμένα στις 31.07.1978 το [Μορφή και Νόημα στις Φυσικές Γλώσσες] (Εκδόσεις Έρασμος, 1977, (απόσπασμα από το "Language and Mind", 1972)), αντιλήφθηκα ότι ο άνθρωπος αυτός είχε εξαιρετική ποιότητα. Με λίγα λόγια, σας λέω ότι με τις εργασίες του έδωσε την δυνατότητα στην γλωσσολογία να εξελιχθεί σε επιστήμη, (σαν να την πήρε από επίπεδο αστρολογίας και να την ανέβασε σε επίπεδο αστρονομίας).

Τότε το θέμα ήταν γλωσσολογικό. Αργότερα τα άρθρα και τα βιβλία του έγιναν πιο πολιτικά, (αναπόφευκτο - αφού η κυριαρχία επεκτείνεται με την διάδοση της γλώσσας του κατακτητή), οπότε είναι φυσιολογικό ένας επιστήμονας γλωσσολόγος να ασχολείται με την πολιτική κατάσταση. Και έχει γράψει πάρα πολλά βιβλία!

Θεωρώ βασικό ανάγνωσμα το [Έτος 501 : Η κατάκτηση συνεχίζεται] (Εκδόσεις Τόπος, 1994, ("Year 501 : the conquest continues", 1993)) γιατί εξηγεί με επίσημα στοιχεία ποιός είναι ο κατακτητής του κόσμου την τελευταία μισή χιλιετία!

Ένα ακόμη σημαντικό έργο είναι το [Κατασκευάζοντας συναίνεση] (("Manufacturing Consent", Black Rose Books, 1994)), όπου εξηγεί με ποιό τρόπο τα μέσα ενημέρωσης επηρεάζουν τους λαούς ώστε να ζητήσουν οι ίδιοι αυτό που είχε εξαρχής σκοπό να τους προσφέρει ο κάτοχος της εξουσίας, το οποίο δεν ταυτίζεται βέβαια με το συμφέρον των λαών!

Αυτά που λέει ο Τσόμσκι βαφτίζονται από τους πολέμιούς του σαν [αναρχικά], και τον κατηγορούν ότι αν ήταν έντιμος ο αγώνας του κατά κυβερνήσεων, πολυεθνικών εταιρειών κλπ, θα είχε παραιτηθεί από την θέση του καθηγητή στο MIT. Αφού δεν το κάνει, είναι μέρος του συστήματος κλπ κλπ. Ο Τσόμσκι πιστεύει ότι οι απλοί άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν ότι ένα σύστημα μπορεί να πολεμηθεί μόνο "από μέσα" και τους παροτρύνει να διαβάσουν και να μάθουν, για να μπορούν να αποφασίζουν σωστά.

---

Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ένα κείμενο που συνοψίζει, ας πούμε, τα λόγια του Τσόμσκι σχετικά με το πώς χειραγωγεί και ποδηγετεί ο τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, τους ανθρώπους. Σας ειδοποιώ ότι θα έπρεπε να διαβάζετε τον διανοητή στο πρωτότυπο (ή σε πλήρη μετάφραση) γιατί οι υπεραπλουστεύσεις δεν σας μεταφέρουν την συλλογιστική ώστε να πεισθήτε, οπότε το τελικό συμπέρασμα μπορεί να φαίνεται έωλο και να πάει χαμένο.
Στο κάτω κάτω, είμαστε ήδη ρυθμισμένοι να πιστεύουμε ό,τι μας λένε τα Μέσα!

Το αγγλικό κείμενο είναι από εδώ και το ελληνικό κείμενο είναι από εδώ (με κάθε επιφύλαξη για την ορθή απόδοση των κειμένων).

---

Ενημέρωση 24.01.2011
Αφού έγραψα στις 06.01.2011 ότι είμαστε ρυθμισμένοι να καταπίνουμε αμάσητες τις φόλες που μας παρουσιάζουν τα Μέσα και ότι πρέπει να διαβάζουμε τα κείμενα στο πρωτότυπο, έμαθα σήμερα ότι είμαι κι εγώ θύμα μιας διαδικτυακής φάρσας. Ο δεκάλογος δεν είναι του Chomsky, αλλά του Sylvain Timsit. Πλήθος συζητήσεων έχει ανάψει στο διαδίκτυο (flame εδώ κι εδώ και αλλού αν ψάξετε) με κατηγορίες για παραπληροφόρηση, για αναρχικές ιδέες και πολλά άλλα.
Ανέφερα βέβαια τις πηγές μου και δήλωσα επιφύλαξη, αλλά ζητώ επιπρόσθετα συγγνώμη αν κάποιος έχει παραπλανηθεί από το κείμενο. Μπορείτε να διαβάσετε αντεπιχειρήματα ακολουθώντας τους συνδέσμους.

---

Based on the work of American linguist Noam Chomsky, here is a list of "10 strategies of manipulation" by the media:	Βασισμένη στο έργο του Αμερικανού γλωσσολόγου Νόαμ Τσόμσκυ, ακολουθεί μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης.
1 - A STRATEGY OF DISTRACTION. The key element of social control is the strategy of distraction that is to divert public attention from important issues and changes decided by political and economic elites, through the technique of flood or flooding continuous distractions and insignificant information. The strategy of distraction is also essential to keep the public interested in the essential knowledge in science, economics, psychology, neurobiology, and cybernetics. "Keep the public's attention distracted away from the real social problems, captivated by issues of no importance. Keep the public busy, busy, busy, no time to think, back to the farm and other animals (citing text 'silent weapons for quiet wars). "	1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2 - CREATE PROBLEMS AFTER OFFERING SOLUTIONS. This method is also called "problem-reaction-solution." This creates a problem, a "situation" due to cause some reaction in public, so that it is the principal measures that want to accept. For example: let develops or intensifies the urban violence, or arrange for bloody attacks, so that the public is the principal of safety laws and policies to the detriment of freedom. Or also: create an economic crisis to accept as a necessary evil recession of social rights and the dismantling of public services.	2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3 - STRATEGY gradation. To make it accept an unacceptable extent, simply apply it gradually, a dropper, for consecutive years. This is how radically new socioeconomic conditions (neoliberalism) were imposed during the 1980s and 1990s: the minimal state, privatization, precariousness, flexibility, mass unemployment, which is insufficient to pay decent tickets, so many changes that caused a revolution would be had been implemented at once.	3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4 - THE STRATEGY OF DEFER. Another way to make an unpopular decision to accept is to present it as "painful and necessary" in obtaining public acceptance for the moment for a future application. It is easier to accept that a future sacrifice of an immediate sacrifice. First, because the effort is not used immediately. Then, because the public, the mass, always has the tendency to expect naively that "everything will improve tomorrow," and that the sacrifice required may be avoided. This gives the public more time to get used to the idea of change and accept it with resignation when the time comes.	4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5 - ADDRESSING THE PUBLIC AS younger children. Most of the advertising directed at the general public uses discourse, arguments, characters, and particularly children's intonation, often close to the weakness, as if the viewer were a very young child or a mentally impaired. The more you get bringing mislead the viewer, the more it tends to adopt an infantile tone. Why? "If you address a person as if she had the age of 12 years or less, then, due to suggestibility, it will tend, with some probability, a response or reaction also lacks a critical sense as of a person 12 years or younger (see "Silent Weapons for quiet Wars"). "	5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6 - USING THE EMOTIONAL ASPECT MUCH MORE THAN A REFLECTION. Make use of the emotional aspect is a classic technique to cause a short circuit on rational analysis, and finally to the critical sense of individuals. Moreover, the use of emotional register allows you to open the door to the unconscious to deploy graft or ideas, desires, fears and fears, compulsions, or induce behaviors ...	6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7 - Keep the public in ignorance and mediocrity. Making the public is incapable of understanding the technologies and methods for their control and their bondage. "The quality of education given the lower social classes should be as poor and mediocre as possible so that the gap of ignorance that lies between the lower classes to upper social classes is and remains impossible to reach the lower classes (see 'Arms silent for quiet wars). "	7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8 - stimulates the public to be complacent mediocrity. Promoting the public to think that fashion is the fact of being stupid, vulgar and uneducated ...	8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
9 - STRENGTHENING THE REVOLT BY self-blame. Make the individual believe that he alone is to blame for their own misfortune, because of the failure of their intelligence, their abilities, or their efforts. Thus, instead of rebelling against the economic system, the individual themselves helpless and blame themselves, which leads to a depressive state which one of its effects is to inhibit its action. And without action, there's revolution!	9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10 - THE BEST GUYS KNOW WHAT THEY KNOW IF SAME. In the course of the last 50 years, advances in science have led to accelerated growing knowledge gap between the public and those owned and used by the ruling elites. Thanks to biology, neurobiology and psychology applied, the "system" has enjoyed an advanced knowledge of the human being, either physically or psychologically. The system has been able to better understand the average person than he knows himself. This means that in most cases, the system has more control and great power over individuals than the individuals themselves.	10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους. πηγές http://www.institutojoaogoulart.org.br http://www.kaosenlared.net

Λογισμικό μετάφρασης

Δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στην Ελευθεροτυπία :

Μια γραπτή γλώσσα ηλικίας άνω των 3.000 ετών «αποκρυπτογραφήθηκε» από επιστήμονες χάριν σε ένα ειδικό πρόγραμμα στον υπολογιστή. Μέσα σε λίγες μόνο ώρες, το «θαυματουργό» λογισμικό μετέφρασε κείμενο από τα ουγκαριτικά, αρχαία γλώσσα της Μέσης Ανατολής, στα αγγλικά.

Πρόκειται για καινοτόμο μέθοδο που θα οδηγήσει σε εντυπωσιακές ανακαλύψεις επισημαίνουν οι επιστήμονες του αμερικανικού πανεπιστημίου ΜΙΤ.

Το εν λόγω πρόγραμμα συνδυάζει και αντιπαραθέτει στοιχεία από τις σημερινές σε όλους γνωστές γλώσσες με τα σημεία, σχήματα και γράμματα των αρχαίων "εξαφανισμένων" γλωσσών επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό να τις μεταφράσει.

Η μετάφραση της ουγκαριτικής επετεύχθη με βάση κατά κύριο λόγο τα εβραϊκά.

Η περιοχή του βασιλείου της Ουγκαρίτ, που ήταν πιθανό να κατοικήθηκε ήδη από την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπου στη Συρία, αποτελούσε ένα σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών στην Εγγύς Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων του μυκηναϊκού και του κυπριακού.

Στα ερείπια της πόλης αυτής, που ήταν ένα σημαντικό εμπορικό και κοσμοπολίτικο κέντρο, κρύβονταν εκτός άλλων ευρημάτων τα λεγόμενα Ουγκαριτικά κείμενα που χρονολογούνται από το 14ο έως το 12ο αιώνα π.Χ. και τα οποία περιλαμβάνουν ιδιωτικά, διοικητικά και θρησκευτικά κείμενα.

Πέντε είναι οι μη αποκρυπτογραφημένες γλώσσες που θα κληθούν οι ερευνητές να μεταφράσουν.

Αναλυτικά:

Η γλώσσα των Ετρούσκων, αρχαίου λαού που κατοικούσε στην Ετρουρία, κατά τους Ρωμαίους, ή Τυρρηνία, κατά τους Έλληνες, στη κεντρική χώρα της σημερινής Ιταλίας.

Κώδικας Rohonc. Πρόκειται για ένα σύνολο γραπτών σε ένα άγνωστο σύστημα γραφής που ανακαλύφθηκε στην Ουγγαρία.

Rongorongo, ένα σύστημα ιερογλυφικών που ανακαλύφθηκε τον 19ο αιώνα στο Νησί του Πάσχα και φαίνεται να είναι πρωτο-γραφή.

Η Γραμμική Α, μινωική γραφή που ανακαλύφθηκε στην Κρήτη το 1900. Η γραφή αυτή θεωρείται πρόγονος της Γραμμικής Β, η οποία είναι μυκηναϊκή. Η Γραμμική Α αποτελείται όπως και η Γραμμική Β από συλλαβογράμματα (χαρακτήρες με συγκεκριμένη συλλαβική φωνητική αξία) και ιδεογράμματα (ή λογογράμματα, χαρακτήρες που αντιπροσωπεύουν αντικείμενα). Η Γραμμική Α δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης αρχαιολογίας. Η αποκρυπτογράφησή της θα αποκαλύψει τη γλώσσα και ενδεχομένως και την καταγωγή των Μινωιτών.

Τα σύμβολα Vinca, την πρώτη μορφή γραπτού λόγου, όπως εικάζεται και για παρόμοια σύμβολα χαραγμένα σε πηλό, που βρίσκονται σε οικισμούς της νότιας Βαλκανικής. Χρονολογείται γύρω στα 4.000 χρόνια π. Χ.. Τα πρώτα δείγματα ανακαλύφθηκαν στην Ουγγαρία το 1875.

---

Είναι από τις εργασίες που θα μου άρεσε να κάνω και θεωρώ τυχερούς αυτούς που ήδη έχουν την δυνατότητα να ασχολούνται με το θέμα αυτό.
Τα αποτελέσματα θα είναι συναρπαστικά, εκτός αν τα αλλοιώσουν οι γνωστές σκοπιμότητες (για το ποιά χώρα προηγείται στον πολιτισμό, κλπ.).

Διατηρώ την επιφύλαξη αφού η μετάφραση γίνεται προς την Αγγλική γλώσσα, για το αν η γλώσσσα-στόχος έχει την απαραίτητη ευελιξία να αποδώσει τα αρχαία γλωσσικά ιδιώματα. Παρά το ότι δεν διαθέτω τις γλωσσολογικές περγαμηνές, θα προτείνω ένα παράδειγμα, από το οποίο φαίνεται, κατά την ταπεινή μου άποψη, ότι η Ελληνική έχει μεγαλύτερη συντακτική ευελιξία, που πλησιάζει τα όρια της μαθηματικής πληρότητας :

Σε μια γλώσσα υπάρχει το συντακτικό (ο τρόπος που τοποθετούνται οι λέξεις η μια δίπλα στην άλλη για να σχηματίσουν προτάσεις) και η σημαντική (η έννοια που προκύπτει από την πρόταση). Δεχόμαστε πάντως, ότι όλες οι γλώσσες έχουν δυνατότητα να εκφράσουν (με κάποιο τρόπο, περιφραστικά) όλες τις έννοιες, αν διαθέτουν τρόπο να εμπλουτίζονται με νέες έννοιες.

Στην Ελληνική μπορούμε να σχηματίσουμε την πρόταση «Ο Γιώργος ζωγράφισε το ανθοδοχείο», (που την χωρίζουμε, όχι πολύ αυστηρά, σε τρία μέρη : Υποκείμενο = Υ, Ρήμα = Ρ, Αντικείμενο = Α). Αν προφέρουμε τα μέρη αυτής της πρότασης με λεπτές φωνητικές διακυμάνσεις στην διατύπωση ή αλλαγή της έντασης της φωνής (που την σημειώνουμε με έντονη γραφή), μπορούμε να υπονοήσουμε όλες τις παρακάτω έννοιες, ανάλογα με την θέση των μερών Υ, Ρ και Α :

1. Υ Ρ Α : η αρχική απλή δήλωση «Ο Γιώργος ζωγράφισε το ανθοδοχείο»,
2. Υ Α Ρ : αν δεν ξεχωρίσατε τι απ' όλα ζωγράφισε ο Γιώργος, με αρκετή έκπληξη σας λέμε «Ο Γιώργος το ανθοδοχείο ζωγράφισε»,
3. Α Υ Ρ : αν πείτε ότι ο Γιώργος ζωγράφισε κάτι άλλο, σας διορθώνουμε λέγοντας «Το ανθοδοχείο ο Γιώργος ζωγράφισε»
4. Α Ρ Υ : αν δεν ξέρετε τι ζωγράφισε ποιος, σας αποκαλύπτουμε ότι «Το ανθοδοχείο ζωγράφισε ο Γιώργος»
5. Ρ Α Υ : όταν αγωνιάτε αν τελείωσε η καλλιτεχνική εργασία που είχατε αναθέσει στον Γιώργο, σας καθησυχάζουμε λέγοντας «Ζωγράφισε το ανθοδοχείο ο Γιώργος», και
6. Ρ Υ Α : όταν ρωτήσετε αν αντιμετώπισε ο Γιώργος το θέμα που τον δυσκόλευε, επιβεβαιώνουμε ότι «Ζωγράφισε ο Γιώργος το ανθοδοχείο»,

και οι έξι αυτές οι μεταθέσεις (στα μαθηματικά ορίζονται ακριβώς έξι μεταθέσεις τριών διακριτών στοιχείων) φανερώνουν την συντακτική ευελιξία που αποδίδει την διαφοροποίηση των εννοιών.

Απλή μεταφορά (όχι μετάφραση, δηλαδή χωρίς να μεταχειριστούμε περιφράσεις για να αποδώσουμε τις διαφοροποιημένες έννοιες) των προτάσεων στην αγγλική γίνεται μόνο (και ζητώ συγγνώμη αν τα αγγλικά μου είναι ανεπαρκή) για την μορφή
Υ Ρ Α : «George painted the flower-vase» (= Ο Γιώργος ζωγράφισε το ανθοδοχείο).

Οι άλλες μεταφορές οδηγούν σε φράσεις χωρίς νόημα, όπως
Α Ρ Υ : «The flower-vase painted George» (= Το ανθοδοχείο ζωγράφισε τον Γιώργο), ή
Υ Α Ρ : «George the flower-vase painted» (= Ο Γιώργος που ήταν ανθοδοχείο ζωγράφισε (τι;)), κλπ.

Καταλαβαίνουμε ότι η μετάφραση πρέπει
1. να ξεκινήσει από τις λέξεις της γλώσσας-αφετηρίας (Πρόβλημα : Δεν τις γνωρίζουμε)
2. να αναγνωρίσει τις προτάσεις (Πρόβλημα : Άγνωστες διαφορές στο συντακτικό)
3. να βγάλει νόημα (Πρόβλημα πολύ μεγάλο, αλλά ας υποθέσουμε ότι μας βοηθούν τα συμφραζόμενα, ο τόπος ανακάλυψης, στήλες Ροζέτας, κλπ.)
4. να αποδώσει το νόημα στην γλώσσα-στόχο (Πρόβλημα : εκφραστική δυσχέρεια).

Όλοι γνωρίζουν ότι είναι πολύ δύσκολη η λογοτεχνική μετάφραση, ακόμη κι αν επιχειρείται από ομιλούμενη γλώσσα-αφετηρία προς ομιλούμενη γλώσσα-στόχο.
Μερικά δε ποιητικά κείμενα είναι σχεδόν απροσπέλαστα σε προσπάθεια μετάφρασης, που να διατηρεί εσωτερικούς ρυθμούς, και αρκούμαστε σε απλούστερη απόδοση του νοήματος.

Φαντάζομαι, λοιπόν, τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει το λογισμικό στην απόπειρα μετάφρασης μιας απόλυτα άγνωστης γλώσσας, ελπίζω όμως πως θα τα καταφέρει (όπως στην ταινία "Στενές επαφές τρίτου τύπου" που μιλάει το ξένο διαστημόπλοιο με τον υπολογιστή του σταθμού υποδοχής επάνω στο βουνό).

Προσπέλαση (από το προσπελάζω)

Ξεκινάμε ψάχνοντας ορισμούς στα λεξικά. (Το σύμβολο [<] διαβάζεται [προέρχεται από]).
Το αρχαίο ρήμα [πελάζω] σήμαινε [πλησιάζω].
Η παροιμιακή φράση [όμοιος ομοίω αεί πελάζει] σημαίνει [ο άνθρωπος πάντοτε (επιθυμεί να) συναναστρέφεται ομοίους του].
Το σύνθετο [προσπελάζω] < [προς + πελάζω] σήμαινε [πλησιάζω προς κάτι, προσεγγίζω].
Η πράξη [το πλησίασμα, η προσέγγιση] λέγεται [η προσπέλαση, της προσπέλασης] < αρχαίο [η προσπέλασις, της προσπελάσεως].
Κάποιος, που μπορούμε να τον πλησιάσουμε εύκολα, λέγεται [ο προσπελάσιμος].
Αυτός που πλησιάζει λέγεται [ο πελάτης]. Στην αρχαιότητα [πελάτης] ήταν [αυτός που πλησίαζε για να ζητήσει προστασία], σήμερα [πελάτης] είναι [αυτός που αγοράζει κάτι] ή [αυτός που έχει τακτική παρουσία, που είναι θαμώνας]. Το [σύνολο των πελατών] λέγεται [η πελατεία].

Το αρχαίο ρήμα [ελαύνω] σήμαινε [τρέχω, οδηγώ].
Η πράξη της οδήγησης μιάς μεταλλικής μάζας να περάσει βίαια μέσα από μιά οπή λέγεται [η έλαση, της έλασης] < αρχαίο [η έλασις, της ελάσεως]. Αυτό που παράγεται, ανάλογα με το σχήμα της οπής, είναι το σύρμα ή [το έλασμα].

Το σύνθετο [απελαύνω] < [από + ελαύνω] σήμαινε [διώχνω έξω από τα σύνορα].
Η πράξη, που σημαίνει εξορία < [εξ + όριο > εξορίζω], λέγεται [η απέλαση, της απέλασης] < αρχαίο [η απέλασις, της απελάσεως]. Η εξορία λεγόταν επίσης [η εξέλασις, της εξελάσεως] < [εξ + ελαύνω].
Ο φρουρός στα σύνορα του βυζαντινού κράτους, επιφορτισμένος να απωθεί τους εισερχόμενους ξένους , ονομαζόταν [ο απελάτης, του απελάτου].

Το σύνθετο [διελαύνω] < [δια + ελαύνω] σήμαινε [διέρχομαι έφιππος] ή [οδηγώ κάτι ανάμεσα από δύο εμπόδια] ή [διατρυπώ κάτι].
Η πράξη λέγεται (για μεταλλική κατεργασία) [η διέλαση, της διέλασης] < αρχαίο [η διέλασις, της διελάσεως].

Το σύνθετο [επελαύνω] < [επί + ελαύνω] σήμαινε [εφορμώ (συνήθως με ιππικό), επιτίθεμαι εναντίον κάποιου].
Η πράξη λέγεται [η επέλαση, της επέλασης] < αρχαίο [η επέλασις, της επελάσεως].

Το σύνθετο [παρελαύνω] < [παρά + ελαύνω] σήμαινε [περνώ μαζί με άλλους, όλοι συντεταγμένοι σε φάλαγγες].
Η πράξη λέγεται [η παρέλαση, της παρέλασης] < αρχαίο [η παρέλασις, της παρελάσεως].

Τώρα που τα γνωρίζουμε όλα αυτά, ας διαβάσουμε το Θέμα 1.Α.3 από το σημερινό διαγώνισμα για ΑΕΠΠ : [Όταν γίνεται σειριακή αναζήτηση κάποιου στοιχείου σε έναν μη ταξινομημένο πίνακα και το στοιχείο δεν υπάρχει στον πίνακα, τότε υποχρεωτικά προσπελαύνονται όλα τα στοιχεία του πίνακα].

Παραβλέπω ότι θα έπρεπε να λέμε [σειραϊκή] και όχι [σειριακή], αφού [Συριακή] ήδη σημαίνει [αυτήν από την Συρία]!
Αυτό που είναι οφθαλμοφανές, αλλά κανείς δεν νοιάστηκε να διορθώσει στο κείμενο του διαγωνίσματος, είναι ότι θα έπρεπε η ανύπαρκτη και ακατανόητη λέξη [προσπελαύνονται] να φύγει και η παράγραφος να αντικατασταθεί από την…

[Όταν γίνεται σειριακή αναζήτηση κάποιου στοιχείου σε έναν μη ταξινομημένο πίνακα και το στοιχείο δεν υπάρχει στον πίνακα, τότε η διαδικασία αναζήτησης πρέπει να προσπελάσει υποχρεωτικά όλα τα στοιχεία του πίνακα].

Το ότι ασχολούμαστε εντατικά με την πληροφορική δεν δικαιολογεί την κακοποίηση της γλώσσας μας.