Από ένα σχόλιο που έγραψα σήμερα στο Facebook :
Νομίζω ότι το κύριο εφόδιο για μια πλούσια ζωή είναι η καλή μνήμη. Να θυμάμαι τι είδα και τι διάβασα, τι άκουσα και με ποιους συζήτησα, τι αισθάνθηκα γενικά, τι σκέφτηκα.
Είναι και μεγάλο βάσανο, για τους ίδιους ακριβώς λόγους!
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012
Τι μας νοιάζει για τις μέλισσες;
Αν δεν γνωρίζετε, να σας πω:
Αν εξαφανιστούν οι μέλισσες, η ανθρωπότητα θα έχει πια τέσσερα χρόνια ζωής!
Αυτή η φράση αποδίδεται στον Αλβέρτο Αϊνστάιν και η δραματικότητά της είναι τρομακτική. Δεν είναι όμως το κεντρικό θέμα της σημερινής ανάρτησης.
(Αν θέλετε κι άλλα για τις μέλισσες, ρίξτε μια ματιά εδώ).
Το σημαντικό θέμα βρίσκεται στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του βραβευμένου οικονομολόγου Manfred Max Neef, ο οποίος με απλά λόγια εξηγεί :
Η οικονομία είναι υποσύστημα της φύσης.
Δεν γίνεται να μεγιστοποιούνται συνεχώς τα κέρδη και τα αποθέματα, επειδή η φύση είναι πεπερασμένη (και δεν τα χωράει! Απλό είναι!).
Όταν παρουσιαστεί τελειωτική έλλειψη, ας πούμε στο πόσιμο νερό, ακόμη κι αν υπάρχουν χρήματα δεν θα μπορέσουν να καλύψουν την δίψα σου!
Άρα, πρέπει να βάλουμε σε προτεραιότητα τις ανάγκες της φύσης και της ευτυχίας των ανθρώπων (τις οποίες αγνοούν παντελώς οι οικονομικές θεωρίες και πρακτικές) και κατόπιν, αν είναι εφικτό, να φροντίσουμε τις εταιρείες.
Δείτε το βίντεο εδώ με ελληνικούς υπότιτλους.
Αν εξαφανιστούν οι μέλισσες, η ανθρωπότητα θα έχει πια τέσσερα χρόνια ζωής!
Αυτή η φράση αποδίδεται στον Αλβέρτο Αϊνστάιν και η δραματικότητά της είναι τρομακτική. Δεν είναι όμως το κεντρικό θέμα της σημερινής ανάρτησης.
(Αν θέλετε κι άλλα για τις μέλισσες, ρίξτε μια ματιά εδώ).
Το σημαντικό θέμα βρίσκεται στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του βραβευμένου οικονομολόγου Manfred Max Neef, ο οποίος με απλά λόγια εξηγεί :
Η οικονομία είναι υποσύστημα της φύσης.
Δεν γίνεται να μεγιστοποιούνται συνεχώς τα κέρδη και τα αποθέματα, επειδή η φύση είναι πεπερασμένη (και δεν τα χωράει! Απλό είναι!).
Όταν παρουσιαστεί τελειωτική έλλειψη, ας πούμε στο πόσιμο νερό, ακόμη κι αν υπάρχουν χρήματα δεν θα μπορέσουν να καλύψουν την δίψα σου!
Άρα, πρέπει να βάλουμε σε προτεραιότητα τις ανάγκες της φύσης και της ευτυχίας των ανθρώπων (τις οποίες αγνοούν παντελώς οι οικονομικές θεωρίες και πρακτικές) και κατόπιν, αν είναι εφικτό, να φροντίσουμε τις εταιρείες.
Δείτε το βίντεο εδώ με ελληνικούς υπότιτλους.
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012
Ένα λεπτό της ώρας από την Αθήνα μας
Βγαίνω από το Εθνικό Τυπογραφείο και περνάω απέναντι.
Τρεις καθισμένοι κάτω. Λέει με τρεμάμενη φωνή ο νεότερος στους άλλους : "Αλλά τώρα είμαι ανεβασμένος" και του απαντάει ο μεγάλος που είναι πετσί και κόκαλο : "Σκατά ανεβασμένος είσαι".
Στη γωνία είναι ένας διπλωμένος γονατιστός με σκυμμένο κεφάλι που ακουμπάει στην ζαρντινιέρα και κάνει την ένεση στο αριστερό χέρι του.
Όρθιοι παραδίπλα είναι ένας νεαρός με τα χέρια σηκωμένα που μετράει σε ένα γυάλινο σωληνάριο κάτι και στο πλάι μια κοπέλα περιμένει με αγωνία κρατώντας χρήματα στο χέρι της.
Στρίβω στη γωνία αριστερά προς Ομόνοια.
Βλέπω μια κοπέλα όρθια μέχρι τη μέση και η υπόλοιπη κρέμεται μπροστά σαν άδειο σακί. Τα κρεμασμένα χέρια της πλησιάζουν το έδαφος. Της πέφτουν τα τσιγάρα και δεν αντιδρά. Πάει κάποιος να την στηρίξει γιατί είναι έτοιμη να πέσει. Συνέρχεται, πιάνει το πακέτο της από κάτω και σηκώνεται να φύγει. Όλη η ταλαιπωρία του κόσμου είναι γραμμένη στο πρόσωπό της.
Πολλές κυρίες στέκονται τριγύρω σαν να κάνουν κάτι, σαν να τηλεφωνούν, σαν να θυμούνται προς τα πού πρέπει να πάνε αλλά αλλάζουν γνώμη. Είναι ντυμένες περίεργα, με φανταχτερά φορέματα που είναι μετρίως αποκαλυπτικά.
Δυο τρεις κάθονται στο πλάι με χέρια και πόδια να τρέμουν σπασμωδικά και πρόσωπα άδεια από έκφραση.
Ένας νέος από την Αφρική έρχεται από απέναντι ψάχνοντας με το βλέμμα κάπου μακριά και τον ακολουθεί μια καλοντυμένη συμπατριώτισσά του σπρώχνοντας το καροτσάκι με το μωρό της.
Στα γύρω τραπεζάκια κάποιοι πελάτες πίνουν τον καφέ τους ή τρώνε ένα τοστ. Κάποιοι κοιτάνε γύρω τους απορημένοι, κι άλλοι διαβάζουν σε εφημερίδες τα νέα.
Αυτό ήταν ένα σχόλιό μου στο Facebook. Και στην συνέχεια, όταν μου έγραψαν ότι περιγράφω καλά την κατάσταση, σχολίασα:
Εδώ βλέπεις
(1) ότι ελάχιστη ώρα χρειάζεται για να δεις και να εντοπίσεις το πρόβλημα,
(2) ότι πολλών ειδών κακότυχοι συνυπάρχουν τοπικά ίσως για αλληλοστήριξη ίσως για να επιλέγουν οι πελάτες,
(3) ότι μέσα στην απόγνωση υπάρχει και μια αμυδρή ελπίδα νεαρών ζευγαριών για το μέλλον σε ξένη χώρα,
(4) ότι ο περίγυρος (μαζί κι εγώ) συνεχίζει να ζει σαν να μην είναι και δικό του το πρόβλημα,
(5) ότι τα κυβερνητικά μέτρα που ανακοινώνονται δεν βοηθάνε μια κοινωνία που έχει πιάσει πάτο,
(6) ότι οι ταλαίπωροι έχουν επίγνωση της αθλιότητάς τους,
(7) ότι οι ένστολοι με τα ειδικά μισθολόγια (παπάδες, αστυφύλακες) λάμπουν με την απουσία τους,
(8) ότι κάτι πρέπει να γίνει για να αυξηθεί η ευτυχία των ανθρώπων, όχι ο λογαριασμός τους στην τράπεζα!
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012
Φαινόμενο Domino
Λένε μερικοί ότι
η χρεοκοπία μιας χώρας θα γκρεμίσει όλες τις άλλες σαν τα τουβλάκια του Ντόμινο,
η κατάρρευση μιας χώρας της Ευρωζώνης, θα διαλύσει την Ευρωζώνη σαν Ντόμινο.
Η έννοια του ντόμινο, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, διαστρέφει την πραγματικότητα.
Στα καταλλήλως τοποθετημένα τουβλάκια του ντόμινο, υπάρχει η δυνατότητα να ρίξεις το ένα και μετά, (με χρήση της βαρύτητας), να πέσουν και όλα τα άλλα και να επιτύχεις έτσι φοβερή ζημιά με μια μικρή αρχική προσπάθεια.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό των μη γραμμικών συστημάτων, που μπορεί μια ασθενική είσοδος (το πέταγμα της πεταλούδας στην Κίνα) να δημιουργήσει δυσανάλογα μεγάλη έξοδο (έναν τυφώνα στη Φλόριντα).
Η οικονομία φαίνεται ότι είναι μη γραμμικό και ίσως χαοτικό σύστημα.
Οι κρατικές οικονομίες είναι αλληλεξαρτώμενες. Μέχρι εκεί καλά.
Όμως η σημερινή κρίση δεν προέρχεται από ένα μικρό οικονομικό περιστατικό κάπου, πχ. ο ιδιοκτήτης της Neutron Bank πήρε τα κεφάλαια και τα χρήματα των καταθετών και την οδήγησε στην πτώχευση, κι αυτό είχε αποτέλεσμα να κλυδωνιστεί η παγκόσμια οικονομία.
Υπάρχουν συνεχόμενα "χτυπήματα" από τις εταιρείες αξιολόγησης προς πάμπολλους στόχους : επιχειρήσεις (τράπεζες), οργανισμούς (EFSF) και κράτη (να πω "Πορτογαλία" γιατί το "Ελλάδα" θα το έχετε βαρεθεί πια). Άρα δεν είναι φαινόμενο ντόμινο.
Είναι κατάσταση πολιορκίας σε έναν νομισματικό - πολιτισμικό - (βάλτε ό,τι θέλετε εδώ) πόλεμο, όπου οι μοντέρνες κανονιοφόροι χτυπούν κάθε σημείο αντίστασης μέχρι να πέσουν όλοι στη φτώχεια.
Έγραψα Neutron Bank, και όχι Proton Bank για να είναι περισσότερο ουδέτερο!
Μετά την δημοσίευση της ανάρτησης, πληροφορήθηκα ένα άρθρο της Ζέζας Ζήκου στην Καθημερινή [Η πανούργα "Θεωρία του Ντόμινο" και η Ελλάς...] από 29/04/2012, δείτε εδώ.
Ενημέρωση στις 11/10/2012: Έλεγα ότι δεν είναι "Domino effect" ούτε κατά διάνοια!
Είναι ένας τακτικός κανονιοβολισμός όπως μπορείτε να διαπιστώσετε διαβάζοντας αυτό.
η χρεοκοπία μιας χώρας θα γκρεμίσει όλες τις άλλες σαν τα τουβλάκια του Ντόμινο,
η κατάρρευση μιας χώρας της Ευρωζώνης, θα διαλύσει την Ευρωζώνη σαν Ντόμινο.
Η έννοια του ντόμινο, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, διαστρέφει την πραγματικότητα.
Στα καταλλήλως τοποθετημένα τουβλάκια του ντόμινο, υπάρχει η δυνατότητα να ρίξεις το ένα και μετά, (με χρήση της βαρύτητας), να πέσουν και όλα τα άλλα και να επιτύχεις έτσι φοβερή ζημιά με μια μικρή αρχική προσπάθεια.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό των μη γραμμικών συστημάτων, που μπορεί μια ασθενική είσοδος (το πέταγμα της πεταλούδας στην Κίνα) να δημιουργήσει δυσανάλογα μεγάλη έξοδο (έναν τυφώνα στη Φλόριντα).
Η οικονομία φαίνεται ότι είναι μη γραμμικό και ίσως χαοτικό σύστημα.
Οι κρατικές οικονομίες είναι αλληλεξαρτώμενες. Μέχρι εκεί καλά.
Όμως η σημερινή κρίση δεν προέρχεται από ένα μικρό οικονομικό περιστατικό κάπου, πχ. ο ιδιοκτήτης της Neutron Bank πήρε τα κεφάλαια και τα χρήματα των καταθετών και την οδήγησε στην πτώχευση, κι αυτό είχε αποτέλεσμα να κλυδωνιστεί η παγκόσμια οικονομία.
Υπάρχουν συνεχόμενα "χτυπήματα" από τις εταιρείες αξιολόγησης προς πάμπολλους στόχους : επιχειρήσεις (τράπεζες), οργανισμούς (EFSF) και κράτη (να πω "Πορτογαλία" γιατί το "Ελλάδα" θα το έχετε βαρεθεί πια). Άρα δεν είναι φαινόμενο ντόμινο.
Είναι κατάσταση πολιορκίας σε έναν νομισματικό - πολιτισμικό - (βάλτε ό,τι θέλετε εδώ) πόλεμο, όπου οι μοντέρνες κανονιοφόροι χτυπούν κάθε σημείο αντίστασης μέχρι να πέσουν όλοι στη φτώχεια.
Έγραψα Neutron Bank, και όχι Proton Bank για να είναι περισσότερο ουδέτερο!
Μετά την δημοσίευση της ανάρτησης, πληροφορήθηκα ένα άρθρο της Ζέζας Ζήκου στην Καθημερινή [Η πανούργα "Θεωρία του Ντόμινο" και η Ελλάς...] από 29/04/2012, δείτε εδώ.
Ενημέρωση στις 11/10/2012: Έλεγα ότι δεν είναι "Domino effect" ούτε κατά διάνοια!
Είναι ένας τακτικός κανονιοβολισμός όπως μπορείτε να διαπιστώσετε διαβάζοντας αυτό.
Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012
Κοινωνικός Μιθριδατισμός
Τα διάφορα οικονομικά μέτρα δίνονται λίγα-λίγα γιατί έτσι δουλεύει πιο αποτελεσματικά ο κοινωνικός μιθριδατισμός.
Με όλα τα απαραίτητα μέτρα μονοκοπανιά, θα μας είχαν χρεοκοπήσει αμέσως.
(Το "θα είχαμε ξεσηκωθεί" δεν μου ήρθε ως πιθανότερο).
Μας δίνουν με το κουταλάκι το δηλητήριο, για να το συνηθίζουμε.
Πάντοτε δίνουνε ελπίδα (που είναι και τσάμπα).
"Θα δυσκολευτείτε τώρα με τα νέα μέτρα, που κι εμείς βασανιστήκαμε για να τα αποφασίσουμε, "
(χαχαχα)
"αλλά σε δυο το πολύ σε τρία τέρμινα θα είναι εποχή
Ανάκαμψης Αναγέννησης Ανάπτυξης
Ανάδυσης Ανακούφισης Αναλαμπής
Ανάνηψης Ανάρρωσης Αναρρίχησης
Αναστήλωσης (μπορεί και Ανατίναξης!) της οικονομίας μας".
Είπα πολλά προηγουμένως, αλλά η πραγματικότητα με ξεπερνάει :
*Ανάταξη* της Γαλλικής οικονομίας σε δυό χρόνια υποσχέθηκε σήμερα ο Φρανσουά Ολάντ.
Με όλα τα απαραίτητα μέτρα μονοκοπανιά, θα μας είχαν χρεοκοπήσει αμέσως.
(Το "θα είχαμε ξεσηκωθεί" δεν μου ήρθε ως πιθανότερο).
Μας δίνουν με το κουταλάκι το δηλητήριο, για να το συνηθίζουμε.
Πάντοτε δίνουνε ελπίδα (που είναι και τσάμπα).
"Θα δυσκολευτείτε τώρα με τα νέα μέτρα, που κι εμείς βασανιστήκαμε για να τα αποφασίσουμε, "
(χαχαχα)
"αλλά σε δυο το πολύ σε τρία τέρμινα θα είναι εποχή
Ανάκαμψης Αναγέννησης Ανάπτυξης
Ανάδυσης Ανακούφισης Αναλαμπής
Ανάνηψης Ανάρρωσης Αναρρίχησης
Αναστήλωσης (μπορεί και Ανατίναξης!) της οικονομίας μας".
Είπα πολλά προηγουμένως, αλλά η πραγματικότητα με ξεπερνάει :
*Ανάταξη* της Γαλλικής οικονομίας σε δυό χρόνια υποσχέθηκε σήμερα ο Φρανσουά Ολάντ.
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Ανατολή νέας οικονομικής εποχής
Το αμερικανικό δολάριο (USD) είχε μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο μια εγγυημένα σταθερή ισοτιμία με το χρυσάφι (35 δολάρια η ουγγιά χρυσού και αποθέματα περίπου 30000 τόνους) και επί Νίξον σταμάτησε να ισχύει αυτό οπότε άρχισε η κατρακύλα του (και σήμερα έχουμε ισοτιμία 1665 δολάρια η ουγγιά και αποθέματα 8500 τόνους κατ΄εκτίμηση). Όμως το δολάριο συνέχισε να χρησιμοποιείται στις παγκόσμιες αγορές, αφού δεν υπήρχε αντίπαλος.
Ουσιαστικά ο χρυσός (σε πλάκες, σε χρυσά νομίσματα) ήταν το μόνο ανταγωνιστικό νόμισμα (ο χρυσός συμβολίζεται με XAU = Au oz).
Στην συνέχεια παρουσιάστηκε το ευρώ, με πραγματικές οικονομίες πίσω του (και αποθέματα χρυσού, κατ' εκτίμηση 2450 τόνους σε Γαλλία και άλλους τόσους στην Ιταλία) και είχε μια υποψηφιότητα να γίνει το νέο παγκόσμιο μέσο εμπορικών συναλλαγών (όταν η Κίνα είπε ότι είναι ανήθικη η πολιτική του δολαρίου : δες κείμενό μου από 30-03-2011 Γιατί γίνεται η Οικονομική Επίθεση Εναντίον της Ελλάδος).
Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται η επίθεση από τις αμερικανικές εταιρίες αξιολόγησης, μέχρι να γκρεμιστεί κάποια χώρα, ή κάποιες χώρες, ή η ευρωζώνη τελικά και να ξαναγυρίσουν όλοι σε αδύναμα (σε σύγκριση με το ευρώ) εθνικά νομίσματα.
Στη σκόνη αυτής της μάχης, κι ενώ οι υπεύθυνοι του ευρώ εμφανίζονται ανήμποροι να κατανοήσουν το τι παίζεται, παρουσιάστηκε μια είδηση που έχει την δυνατότητα να αλλάξει την παγκόσμια οικονομία, εξαφανίζοντας την κυριαρχία του δολαρίου και κλείνοντας τον δρόμο του ευρώ, πιθανώς για πάντα : Η Κίνα ετοιμάζεται να στηρίξει την ισοτιμία του νομίσματός της με αποθέματα χρυσού. Η κεντρική της τράπεζα αγοράζει συνέχεια. Δεν υπάρχουν μεγάλα αποθέματα ακόμη, αλλά σύντομα δεν θα έχει πολλή σημασία αυτό. Το κινέζικο νόμισμα δεν θα είναι πια το άγνωστο Γιουάν ή Ρενμίνμπι (renminbi, RMB), αλλά ένα νόμισμα με σταθερή ισοτιμία χρυσού, άρα το μοναδικό νόμισμα σίγουρο για επενδύσεις, οπότε βαθμιαία θα προσελκύσει τα διαθέσιμα κεφάλαια που τώρα καταφεύγουν στον χρυσό. Αναμένεται να είναι η Κίνα η κυρίαρχη δύναμη μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.
Καλωσορίστε την νέα παγκόσμια οικονομική εποχή.
Δείτε τις συζητήσεις που αναφέρουν το θέμα :
http://www.washingtonsblog.com/2012/05/will-china-make-the-yuan-a-gold-backed-currency.html
http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=30978
http://www.mining.com/a-gold-backing-for-chinas-renminbi-81825/
http://goldsilverworlds.com/gold-silver-insights/does-china-plan-a-gold-backed-renminbi/
Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012
Μεταμόρφωση
Σήμερα κάποιοι γιορτάζουνε την μεταμόρφωση του Ξένιου Δία σε Σωτήρα του εμπορίου.
(Η Εκκλησία μας πάντως γιορτάζει σήμερα την Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού στο όρος Θαβώρ).
(Η Εκκλησία μας πάντως γιορτάζει σήμερα την Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού στο όρος Θαβώρ).
Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012
Μποζόνια σε περίπατο
Μερικοί ορισμοί μάζας κλπ, για όσους τους χρειάζονται.
Έχουμε ένα ακίνητο σώμα Α και θέλουμε σε ορισμένο χρόνο t να το αναγκάσουμε να κινείται με ταχύτητα v, οπότε χρησιμοποιούμε μια δύναμη fA για να το ωθήσουμε. Έχουμε άλλο ακίνητο σώμα Β και θέλουμε στον ίδιο χρόνο t να αποκτήσει ταχύτητα v, οπότε χρησιμοποιούμε δύναμη fB για να το ωθήσουμε. Αν η απαιτηθείσα δύναμη fB ήταν μεγαλύτερη από την fA, λέμε ότι το σώμα Β έχει μεγαλύτερη μάζα από το Α. Παρόμοια πράγματα θα ίσχυαν αν τα σώματα εκινούντο με ταχύτητα v και θέλαμε να τα σταματήσουμε. Γενικά,
μάζα είναι το μέτρο της αντίστασης που παρουσιάζει ένα σώμα στην αλλαγή της κινητικής του κατάστασης.
Τι είναι αυτό που καθορίζει ποια μάζα θα έχει το τάδε σώμα; Μεγάλο ερώτημα, για το οποίο πρότεινε μια απάντηση ο Peter Higgs. Είναι ένα πεδίο με μποζόνια (ειδικά σωματίδια) που προσδίδουν σε όλα τα σωματίδια (ηλεκτρόνια, πρωτόνια, κλπ) την μάζα τους.
Φανταστείτε ότι είσαστε ένα άτομο που περπατάει σε μια πλατεία διάσπαρτη με άλλα άτομα που δεν σας γνωρίζουν. Μπορείτε να κινηθείτε γρήγορα επειδή έχετε μικρή αναγνωρισιμότητα (=μικρή μάζα). Αν ήσασταν ένα διάσημο πρόσωπο, τότε τα άτομα της πλατείας θα σας πλησίαζαν για να σας δουν, να σας μιλήσουν, να βγουν μια φωτογραφία μαζί σας και δεν θα μπορούσατε να κινηθείτε γρήγορα επειδή έχετε μεγάλη αναγνωρισιμότητα (=μεγάλη μάζα).
Τα μποζόνια που πρότεινε ο Higgs είναι σαν τα άτομα της πλατείας που καθυστερούν την κίνηση των διαφόρων ατόμων με διαφορετικό τρόπο (=τους προσδίδουν διαφορετική μάζα).
Σήμερα μας λένε από το CERN ότι είναι πιθανό τα μποζόνια του Higgs να υπάρχουν. Ωραία! Μένει να απαντηθεί το ερώτημα "πώς μαθαίνουν οι περιπατητές της πλατείας ποιό άτομο έχει την μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα;"
Με ποια διαδικασία το μαθαίνουν αυτό τα μποζόνια;
Πώς το θυμούνται;
Με ποια μέθοδο αναγνωρίζουν το άλλο σωματίδιο;
Πρακτικά, δηλώνω αδαής.
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012
Επαναληπτικές εκλογές Ιουνίου
Έγραψα στο facebook την παραμονή των βουλευτικών εκλογών του Μάη :
"Στην Φυσική υπάρχει ένα μέγεθος που ονομάζεται εντροπία και μετράει, κατά μία έννοια, τον βαθμό της διάλυσης σε ένα σύστημα. Από μια άλλη άποψη, μετράει την έλλειψη πληροφορίας για οργάνωση του συστήματος.
Αν ξέρανε (αλλά η πληροφορία λείπει) οι πολιτικοί μας τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η Ελλάδα, θα είχανε φτιάξει έναν πολιτικό σχηματισμό και θα είχανε έναν στόχο. Έχουνε διασκορπιστεί όμως (η εντροπία μεγιστοποιείται) σε ασύμβατα κόμματα και κομματάκια, πράγμα που δεν είναι ελπιδοφόρο.
Μιλάνε για πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες (αφού ψηφίσει ο λαός) αυτοί που δεν κατανοούν ότι πρέπει να συνεργαστούν τώρα! Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι θεραπεία για την ανικανότητά τους!"
Σήμερα είναι προπαραμονή των επαναληπτικών εκλογών. Έχει αλλάξει κάτι;
Ναι! Η πληροφορία, που έλειπε, συμπληρώθηκε από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό ερμηνεύεται από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές σαν μήνυμα : "Συνεργαστείτε!"
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το μήνυμα έλεγε : "Είσαστε όλοι άχρηστοι! (και γιαυτό δεν σας δώσαμε την πλειοψηφία)", αλλά έτσι θα προσπαθούσε να στενοχωρήσει τον πολιτικό κόσμο, πράγμα μάταιο όπως όλοι γνωρίζετε καθότι δεν ιδρώνει το αυτί τους από προσβολές και ορισμένοι από αυτούς είναι εμφανώς παχύδερμα.
Έτσι είμαστε στην αναμονή, ενώ η χώρα είναι στη εντατική με μηχανική υποστήριξη, και θα πάμε να ξαναψηφίσουμε μεθαύριο, άλλοι τους ίδιους, άλλοι τους πρωτοπόρους, με στόχο να σταματήσει το πρόβλημα της ακυβερνησίας της χώρας.
Αλλά αυτό είναι μικρό πρόβλημα. Το σημαντικό είναι ότι "δεν έχουμε πάγκο". Δεν υπάρχουν άτομα που είναι πρόθυμα και ικανά να εργαστούν για την χώρα. Είμαστε καταδικασμένοι να υποστούμε τις μετριότητες.
Μπορούμε όμως εμείς, που δεν είμαστε πολιτικοί (που φταίνε σε μεγάλο βαθμό για την κατάπτωσή μας) να επιδιώξουμε τα εξής "απλά" πράγματα :
Χρειάζεται να βοηθήσουμε όλοι με την εργασία μας, με την προσφορά μας, με το καλό παράδειγμά μας να αυξήσουμε την παραγωγή ελληνικών προϊόντων.
Παράλληλα οι αρμόδιοι πρέπει να τιμωρήσουν όσους έχουν παρανομήσει, (γιατί η ατιμωρησία πρέπει να ξεριζωθεί από τον τόπο μας), καταρχήν με άμεση δήμευση των "ανεξήγητων" περιουσιών.
Καλό βόλι!
"Στην Φυσική υπάρχει ένα μέγεθος που ονομάζεται εντροπία και μετράει, κατά μία έννοια, τον βαθμό της διάλυσης σε ένα σύστημα. Από μια άλλη άποψη, μετράει την έλλειψη πληροφορίας για οργάνωση του συστήματος.
Αν ξέρανε (αλλά η πληροφορία λείπει) οι πολιτικοί μας τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η Ελλάδα, θα είχανε φτιάξει έναν πολιτικό σχηματισμό και θα είχανε έναν στόχο. Έχουνε διασκορπιστεί όμως (η εντροπία μεγιστοποιείται) σε ασύμβατα κόμματα και κομματάκια, πράγμα που δεν είναι ελπιδοφόρο.
Μιλάνε για πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες (αφού ψηφίσει ο λαός) αυτοί που δεν κατανοούν ότι πρέπει να συνεργαστούν τώρα! Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι θεραπεία για την ανικανότητά τους!"
Σήμερα είναι προπαραμονή των επαναληπτικών εκλογών. Έχει αλλάξει κάτι;
Ναι! Η πληροφορία, που έλειπε, συμπληρώθηκε από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό ερμηνεύεται από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές σαν μήνυμα : "Συνεργαστείτε!"
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το μήνυμα έλεγε : "Είσαστε όλοι άχρηστοι! (και γιαυτό δεν σας δώσαμε την πλειοψηφία)", αλλά έτσι θα προσπαθούσε να στενοχωρήσει τον πολιτικό κόσμο, πράγμα μάταιο όπως όλοι γνωρίζετε καθότι δεν ιδρώνει το αυτί τους από προσβολές και ορισμένοι από αυτούς είναι εμφανώς παχύδερμα.
Έτσι είμαστε στην αναμονή, ενώ η χώρα είναι στη εντατική με μηχανική υποστήριξη, και θα πάμε να ξαναψηφίσουμε μεθαύριο, άλλοι τους ίδιους, άλλοι τους πρωτοπόρους, με στόχο να σταματήσει το πρόβλημα της ακυβερνησίας της χώρας.
Αλλά αυτό είναι μικρό πρόβλημα. Το σημαντικό είναι ότι "δεν έχουμε πάγκο". Δεν υπάρχουν άτομα που είναι πρόθυμα και ικανά να εργαστούν για την χώρα. Είμαστε καταδικασμένοι να υποστούμε τις μετριότητες.
Μπορούμε όμως εμείς, που δεν είμαστε πολιτικοί (που φταίνε σε μεγάλο βαθμό για την κατάπτωσή μας) να επιδιώξουμε τα εξής "απλά" πράγματα :
Χρειάζεται να βοηθήσουμε όλοι με την εργασία μας, με την προσφορά μας, με το καλό παράδειγμά μας να αυξήσουμε την παραγωγή ελληνικών προϊόντων.
Παράλληλα οι αρμόδιοι πρέπει να τιμωρήσουν όσους έχουν παρανομήσει, (γιατί η ατιμωρησία πρέπει να ξεριζωθεί από τον τόπο μας), καταρχήν με άμεση δήμευση των "ανεξήγητων" περιουσιών.
Καλό βόλι!
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012
Συμπόσιο Ποίησης #32 φέτος
ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
http://www.poetrysymposium.gr
Ποίηση και Όνειρο
Πάτρα
5− 8 Ιουλίου 2012
Συνεδριακό
και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΜΠΤΗ
ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ
ΒΡΕΤΤΑΚΟ
Απόγευμα,
18.00
Πρόεδρος:
Δημήτρης Χαρίτος
Κώστας Βρεττάκος,
σκηνοθέτης: οργάνωση παρουσίασης του έργου του Νικηφόρου Βρεττάκου
Ντέιβιντ Κόνολι, καθηγητής
Μεταφρασεολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Σε φιλώ και σου εύχομαι, Ζωή
εσαεί· Φως εσαεί· Λόγο εσαεί. Επίλογος
στο έργο του Νικηφόρου Βρεττάκου
Τζίνα Καλογήρου,
αναπληρώτρια καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών – Βάσω Οικονομοπούλου, δρ φιλολογίας:
Το όνειρο και το όραμα στην ποίηση του
Νικηφόρου Βρεττάκου
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Πρωί,
09.30
Πρόεδρος:
Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Εισηγήσεις
Σωκράτης Λ. Σκαρτσής:
Το όνειρο της ποίησης
Άννα Ποταμιάνου,
δφ, διδάσκουσα Ψυχαναλύτρια της Εταιρείας Παρισίων και της Ελληνικής
Ψυχαναλυτικής Εταιρείας: Όνειρα - Ποιήματα
Ζωή Σαμαρά,
ομότιμη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ποιήτρια: Μυθικές δομές και σύγχρονη συνείδηση
Γιώργος
Δουατζής, ποιητής: Η γείωση του ονείρου
Αναστάσιος
Στέφος, πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων: «Ούλος όνειρος» στην Ιλιάδα
Συζήτηση
– Παρεμβάσεις
Ποιητικές
αναγνώσεις
Υποψήφιοι
για τα Βραβεία Ποίησης 2011 του Συμποσίου Ποίησης
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Απόγευμα,
17.30
Πρόεδρος:
Κώστας Στεργιόπουλος, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ποιητής
Εισηγήσεις
Νικόλαος Α. Ε.
Καλοσπύρος, ΜΙΘΕ / Πανεπιστήμιο Αθηνών: Ο
θείος όνειρος και ο θείος Όμηρος: Οι περιπέτειες των ονείρων στα ομηρικά έπη
και η λογοτεχνική ταυτότητα του ομηρικού διακόσμου
Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης:
«Σκιάς όναρ άνθρωπος»: Η ιστορία, οι ερμηνείες και οι παρερμηνείες
μιας πινδαρικής γνώμης που έγινε παροιμιώδης
Γιάννης Δάλλας,
ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων: Το
όνειρο και η προέκτασή του: Μεταξύ
ιστορικού οράματος και εφιάλτη στην ποίηση του Σολωμού
Σάββας Μιχαήλ: Η Γη των Ονείρων: Το δίπολο Μπλέηκ – Σολωμός
Αθηνά Γεωργαντά,
καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πατρών: Τα
όνειρα της ρομαντικής λογοτεχνίας
Αλέξης Ζήρας, Σχόλια
στον «Ονειροπόλο» του Κ.Γ. Καρυωτάκη
Συζήτηση − Παρεμβάσεις
Ποιητικές
αναγνώσεις
Υποψήφιοι
για τα Βραβεία Ποίησης 2011 του Συμποσίου Ποίησης
ΣΑΒΒΑΤΟ
Πρωί,
09.30
Πρόεδρος:
Γιάννης Δάλλας
Εισηγήσεις
Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος,
επιστημονική υπεύθυνη «Δεκαοκτώ Άνω» (ΨΝΑ): Ναρκωτικά
και Ποίηση: Η εξορία του ονείρου
Κώστας Στεργιόπουλος: Όνειρο και ονειρικά στοιχεία στους
νεορομαντικούς και νεοσυμβολιστές
Αριστείδης Βουγιούκας, επίτιμος
σύμβουλος Παιδαγωγικού Ινστιτούτου: Τα
όνειρα στη νεωτερική ποίηση
Βασίλης Κ. Καλαμαράς, ποιητής, δημοσιογράφος:
Δύο πλευρές, ένα νόμισμα: όνειρο και όραμα
στις πρώτες μεταπολεμικές γενιές
Μιχάλης
Κ. Άνθης, δρ φιλολογίας: Τεχνικές
ονειρικής αφήγησης στην ποίηση του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Νίκου Εγγονόπουλου
Συζήτηση − Παρεμβάσεις
Ποιητικές
αναγνώσεις
Υποψήφιοι για τα Βραβεία Ποίησης
2011 του Συμποσίου Ποίησης
ΣΑΒΒΑΤΟ
Απόγευμα,
17.30
Πρόεδρος:
Θανάσης Νάκας
ΚΡΙΤΙΚΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΠΟΙΗΤΕΣ
Βραβευθέντες ποιητές στο διαγωνισμό
του 2011
Αλέξης Ζήρας: Χρήστος Κούκης
Αλέξης Ζήρας: Ευτυχία Παναγιώτου
Θανάσης Νάκας: Αριστείδης Βουγιούκας
Θανάσης Νάκας: Γιάννης Ευσταθιάδης
Σ.Λ. Σκαρτσής: Αλέξης Λυκουργιώτης
Ζωή Σαμαρά: Δημήτρης Λαμπρέλλης
Αικατερίνη Λάμπρου: Μαρία Περατικού – Κοκαράκη
Γιώργος Παναγιωτίδης: Βασίλης Ρούβαλης
Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου: Ειρήνη Ρηνιώτη
Βασίλης Ρούβαλης: Γιώργος Παναγιωτίδης
Σ.Λ. Σκαρτσής: Μαρία Τσιράκου
ΚΥΡΙΑΚΗ
Πρωί, 9.30
Πρόεδρος: Ζωή Σαμαρά
Εισηγήσεις
Μαρία Περατικού – Κοκαράκη,
φιλόλογος, ποιήτρια: Η αισθητική του
ονείρου «ατραπός» στους Κύπριους ποιητές
Μαρία Λιτσαρδάκη, επίκουρη
καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Όνειρο,
όραμα, ονειροπόληση στη γαλλική ποίηση της Αναγέννησης
Έλενα Νούσια, φιλόλογος, ποιήτρια: Το όνειρο στον Georg Trakl και στον γερμανικό Εξπρεσιονισμό
Απονομή 1ου, 2ου
και 3ου Βραβείου Ποίησης
βιβλίου νέου
ποιητή 2011 του Συμποσίου Ποίησης
Τελικός
κατάλογος υποψηφιοτήτων για τα Βραβεία Ποίησης
(1ο, 2ο και
3ο) καλύτερου βιβλίου νέου ποιητή 2011
Ορφέας Απέργης, Υ, Εκδόσεις Πατάκη
Χρήστος Ι. Βατούσιος, Ρημάτων τύχη, εκδόσεις Γαβριηλίδης
Eυσταθία
Δήμου, Στη σπορά των αστεριών,
εκδόσεις Νέος Αστρολάβος/Ευθύνη
Γιάννης Δούκας, Στα μέσα σύνορα, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
Θωμάς Ιωάννου, Ιπποκράτους
15, εκδόσεις Σαιξπηρικόν
Αλέξιος
Μάινας, Το περιεχόμενο του υπόλοιπου,
εκδόσεις Γαβριηλίδης
Αργύρης
Παλούκας, Θέλω το σώμα μου πίσω,
εκδόσεις Μεταίχμιο
Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος, Η Διάβολος, Οι εκδόσεις των Φίλων
Ιωάννης Τσίρκας, Σκυλοτροφή, εκδόσεις Γαβριηλίδης
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Γεώργιος
Παναγιωτάκης, Πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών • Χρίστος Αλεξίου, τ. καθηγητής
Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Birmingham, διευθυντής περιοδικού «Θέματα Λογοτεχνίας» • Σωτήρης
Π. Βαρνάβας, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Ξενοφών Βερύκιος,
καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Αλέξης Ζήρας, κριτικός λογοτεχνίας,
πρόεδρος Εταιρείας Συγγραφέων • Κώστας Καπέλας, υπεύθυνος Βιβλιοπωλείου
Πολύεδρο • Γιώργος Κεντρωτής, καθηγητής Ιονίου Πανεπιστημίου, ποιητής,
μεταφραστής • Κώστας Κρεμμύδας, ποιητής, διδάκτωρ, εκδότης περιοδικού
«Μανδραγόρας» • Αλέξης Λυκουργιώτης, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην πρύτανης
Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην πρόεδρος Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, ποιητής
• Σάββας Μιχαήλ, δοκιμιογράφος, κριτικός • Θανάσης Νάκας, καθηγητής
Πανεπιστημίου Αθηνών • Σωκράτης Λ. Σκαρτσής, ποιητής, ομότιμος καθηγητής
Πανεπιστημίου Πατρών • Ξένη Σκαρτσή, ποιήτρια, δρ φιλολογίας • Λύντια Στεφάνου,
ποιήτρια, μεταφράστρια, δοκιμιογράφος • Δημήτρης Χαρίτος, κινηματογραφικός
κριτικός, ποιητής
Επίτιμος
Πρόεδρος Μιχάλης Γ. Μερακλής, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών,
κριτικός
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
Θεώνη Πουλή, Υπεύθυνη Γραμματείας (νηπιαγωγός) – Ιωάννα Μουστάκα (πτυχιούχος ΑΤΕΙ) – Κατερίνα Τσιούμα (μεταπτυχιακή φοιτήτρια Φιλολογίας): Υποδοχή και Εγγραφή Συνέδρων, Γραμματεία Συνεδριάσεων, Βιβλία συνέδρων • Γιάννης Χατζηπανταζής: Υπεύθυνος δικτυακού τόπου Συμποσίου
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Το Συμπόσιο
είναι ανοιχτό σε όλους και η παρακολούθησή του είναι ελεύθερη. • Όλα τα μέλη
του Συμποσίου είναι ισότιμα. • Οι σύνεδροι έχουν το δικαίωμα ερώτησης, και
παρέμβασης 5΄ στις εισηγήσεις (πρέπει όμως τη σχετική πρόθεσή τους να τη
δηλώσουν στη Γραμματεία). Η δημοσίευσή τους αποφασίζεται από την Ο.Ε. • Η
Γραμματεία βρίσκεται στη διάθεση των μελών του Συμποσίου καθ’ όλη τη διάρκεια
των συνεδριάσεων. • Παρακαλούνται τα μέλη του Συμποσίου να δηλώνουν τα στοιχεία
τους σ’ αυτήν κατά την άφιξή τους • Κατά τη διάρκεια του τετραημέρου θα
λειτουργεί βιβλιοπωλείο • Τα μέλη του Συμποσίου μπορούν να εκθέτουν βιβλία,
φωτοτυπίες έργων ή ανακοινώσεις τους στο χώρο του Συμποσίου (μετά από
συνεννόηση με τη Γραμματεία). • Πληροφορίες για τους εκδοτικούς οίκους από τους
οποίους μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να προμηθευτούν Πρακτικά προηγούμενων
Συμποσίων, καθώς και τις εκδόσεις του Συμποσίου Ποίησης, θα βρουν στην
ιστοσελίδα του, http://www.poetrysymposium.gr.
Διεύθυνση
Συμποσίου: Τ.Θ. 1142, Τ.Κ. 26110, Πάτρα, τηλ. 2610 991343, 210 9339192, ηλ.
δ/νση: info@poetrysymposium.gr
ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
1. Ξενοδοχεία:
Rion Beach, Γ΄ κατηγ., στην παραλία του Ρίου, τηλ. 2610 991421-2 ● Porto Rio,
Α΄ κατηγ. στην παραλία του Ρίου, τηλ. 2610 992102 ● Achaia Beach, Β΄ κατηγ.,
στην Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 9918 01 ● Castello, Β΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 992957 ● Γεώργιος, Γ΄ κατηγ.,
Ρίο, τηλ. 2610 992627 ● Απόλλων, Β΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 990426 ● Αστήρ, Α΄
κατηγ., Πάτρα, τηλ. 2610 277502, 2610 279812 ● Δελφίνι, Γ΄ κατηγ., στην
Τερψιθέα, τηλ. 2610 421001-5 ● Τζάκι, Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 453960 ●
Achaia Beach, Β΄ κατηγ., στην Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 991801 ● Ροδινή,
Ψαθόπυργος, τηλ. 2610 931300.
2. Εστιατόρια:
Σ’ ολόκληρη την παραλία του Ρίου και της Πάτρας και στο εσωτερικό του Ρίου και
στους κοντινούς στη θάλασσα δρόμους της Πάτρας λειτουργούν διάφορα εστιατόρια.
3. Χρήσιμα
τηλέφωνα: Τουριστική Αστυνομία: 2610 276998, 2610 451833, Πρακτορείο ΚΤΕΛ:
2610623887-8, Πρακτορείο ΟΣΕ: 2610639108-9, Ραδιοταξί: 18300, 2610 450000.
4. Το λεωφορείο
αρ. 6 ξεκινά από τη γωνία Κορίνθου-Ερμού στην Πάτρα, συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο
και φτάνει στο Ρίο.
5. Πληροφορίες
για το Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και την
πρόσβαση σ’ αυτό: http://www.confer.upatras.gr.
Χορηγοί: INTERAMERICAN
Τράπεζα Κύπρου
Χορηγός επικοινωνίας: ΕΡΑ 3
Το Συμπόσιο τελεί υπό την αιγίδα
του Πανεπιστημίου Πατρών
Η ανακοίνωση αυτή είναι και πρόσκληση στο Συμπόσιο
Σάββατο 5 Μαΐου 2012
Αντίστροφη κατασκευή προγραμμάτων
Απευθύνομαι σε προγραμματιστές.
Συνήθως ξεκινάμε από την ανάλυση ενός προβλήματος και προχωρούμε στην κατασκευή ενός προγράμματος (πρακτικά, ενός συνόλου προγραμμάτων) που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Άλλοτε, μας προσλαμβάνουν σε μια ομάδα προγραμματιστών και μας αναθέτουν να φτιάξουμε ένα μέρος της εφαρμογής με γλώσσα προγραμματισμού και προϋποθέσεις συμβατά με την δουλειά που ήδη έχει γίνει.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα προγράμματα φτιάχνονται από εμάς. Δεν κάνουμε reverse engineering σε κάποιο ήδη υπάρχον πρόγραμμα (που απαγορεύεται σε αρκετά νομικά πλαίσια). Άρα δεν μπορεί να έρθει ένας τρίτος και να μας απαγορεύσει να χρησιμοποιούμε αυτή την εφαρμογή ή να μας ζητήσει τον πηγαίο κώδικα που γράψαμε, επειδή τάχα είναι δικός του.
Παρένθεση : Δυστυχώς έχει γίνει κι αυτό στην Ελλάδα. Ένας προγραμματιστής έγραψε πηγαία προγράμματα για μια εφαρμογή που χρειαζόταν κάποια εταιρεία και τους έδωσε τα εκτελέσιμα. Η εταιρεία μετά από χρόνια άλλαξε διοίκηση. Ο νέος CEO κάλεσε σε ραντεβού γνωριμίας τον προγραμματιστή. Το ραντεβού έγινε. Ο CEO έκανε μετά μήνυση στον προγραμματιστή ότι, όταν τους επισκέφθηκε, τους έκλεψε τα πηγαία που ήσαν ιδιοκτησία της εταιρείας. Ο προγραμματιστής είπε ότι ποτέ δεν είχε παραδώσει τα πηγαία προγράμματα και παρουσίασε στο δικαστήριο τρεις ανεξάρτητες πραγματογνωμοσύνες που έλεγαν ότι [είχε φτιάξει ένα program generator που έφτιαχνε το σύνολο προγραμμάτων μιας εφαρμογής. Με αυτό είχε φτιάξει σε ανύποπτο χρόνο εφαρμογές με εμφανείς ομοιότητες, για τρεις επιχειρήσεις και για την μηνύτρια επιχείρηση. Αποκλειόταν να είχε φτιάξει κάποιος τρίτος τα πηγαία της επιχείρησης όμοια με τα εξαγόμενα από το program generator του προγραμματιστή]. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι τα πηγαία ανήκαν στην μηνύτρια επιχείρηση και ότι έπρεπε να τα "επιστρέψει" αμέσως ο προγραμματιστής αλλιώς θα έμπαινε δέκα χρόνια φυλακή.
Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι δυνατότητες ενός προγράμματος και οι γλώσσες προγραμματισμού δεν μπορούν να έχουν copyright. Δηλαδή, αν δω ένα εκτελέσιμο να δουλεύει με κάποιο τρόπο, μπορώ να δημιουργήσω ένα δικό μου πρόγραμμα που να κάνει την ίδια δουλειά (αυτό είναι το reverse engineering, η αντίστροφη κατασκευή) και να μην μπορεί να έρθει κάποιος να μου απαγορεύσει την χρήση αυτού του προγράμματος.
Περισσότερες λεπτομέρειες θα δείτε εδώ.
Συνήθως ξεκινάμε από την ανάλυση ενός προβλήματος και προχωρούμε στην κατασκευή ενός προγράμματος (πρακτικά, ενός συνόλου προγραμμάτων) που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Άλλοτε, μας προσλαμβάνουν σε μια ομάδα προγραμματιστών και μας αναθέτουν να φτιάξουμε ένα μέρος της εφαρμογής με γλώσσα προγραμματισμού και προϋποθέσεις συμβατά με την δουλειά που ήδη έχει γίνει.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα προγράμματα φτιάχνονται από εμάς. Δεν κάνουμε reverse engineering σε κάποιο ήδη υπάρχον πρόγραμμα (που απαγορεύεται σε αρκετά νομικά πλαίσια). Άρα δεν μπορεί να έρθει ένας τρίτος και να μας απαγορεύσει να χρησιμοποιούμε αυτή την εφαρμογή ή να μας ζητήσει τον πηγαίο κώδικα που γράψαμε, επειδή τάχα είναι δικός του.
Παρένθεση : Δυστυχώς έχει γίνει κι αυτό στην Ελλάδα. Ένας προγραμματιστής έγραψε πηγαία προγράμματα για μια εφαρμογή που χρειαζόταν κάποια εταιρεία και τους έδωσε τα εκτελέσιμα. Η εταιρεία μετά από χρόνια άλλαξε διοίκηση. Ο νέος CEO κάλεσε σε ραντεβού γνωριμίας τον προγραμματιστή. Το ραντεβού έγινε. Ο CEO έκανε μετά μήνυση στον προγραμματιστή ότι, όταν τους επισκέφθηκε, τους έκλεψε τα πηγαία που ήσαν ιδιοκτησία της εταιρείας. Ο προγραμματιστής είπε ότι ποτέ δεν είχε παραδώσει τα πηγαία προγράμματα και παρουσίασε στο δικαστήριο τρεις ανεξάρτητες πραγματογνωμοσύνες που έλεγαν ότι [είχε φτιάξει ένα program generator που έφτιαχνε το σύνολο προγραμμάτων μιας εφαρμογής. Με αυτό είχε φτιάξει σε ανύποπτο χρόνο εφαρμογές με εμφανείς ομοιότητες, για τρεις επιχειρήσεις και για την μηνύτρια επιχείρηση. Αποκλειόταν να είχε φτιάξει κάποιος τρίτος τα πηγαία της επιχείρησης όμοια με τα εξαγόμενα από το program generator του προγραμματιστή]. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι τα πηγαία ανήκαν στην μηνύτρια επιχείρηση και ότι έπρεπε να τα "επιστρέψει" αμέσως ο προγραμματιστής αλλιώς θα έμπαινε δέκα χρόνια φυλακή.
Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι δυνατότητες ενός προγράμματος και οι γλώσσες προγραμματισμού δεν μπορούν να έχουν copyright. Δηλαδή, αν δω ένα εκτελέσιμο να δουλεύει με κάποιο τρόπο, μπορώ να δημιουργήσω ένα δικό μου πρόγραμμα που να κάνει την ίδια δουλειά (αυτό είναι το reverse engineering, η αντίστροφη κατασκευή) και να μην μπορεί να έρθει κάποιος να μου απαγορεύσει την χρήση αυτού του προγράμματος.
Περισσότερες λεπτομέρειες θα δείτε εδώ.
Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012
Ασπρόμαυρα ευρώ
Ακούω διάφορους που προτείνουν λύσεις για την χώρα μας, ενώ δεν βλέπουν την γενικότερη εικόνα. Παρά το ότι έχω γράψει από πέρυσι την άνοιξη ποιά είναι τα δύο προβλήματα, ας τα πω μια φορά ακόμα.
(1) Επίθεση του δολαρίου εναντίον του ευρώ. Προκλήθηκε από δηλώσεις της Κίνας που ζήτησε να συμφωνήσουν σε ένα άλλο νόμισμα διεθνών συναλλαγών αφού η πρακτική με το δολάριο τους φαίνεται πλέον ανήθικη. Όποια χώρα της ευρωζώνης κι αν χρεοκοπήσει (Πορτογαλία; Ιταλία; Ελλάδα; ή άλλη) η μάχη για το ευρώ έχει χαθεί.
(2) Άθλια διαχείριση των οικονομικών μας. Διορισμοί των δικών μας με παχυλούς μισθούς κι οι άλλοι εργαζόμενοι ας πεινάσουνε. Εργαζόμενοι με ίδια προσόντα σε διαφορετικές υπηρεσίες πληρώνονται διαφορετικά. Κάποιοι νομοθετούν ότι πρέπει να παίρνουν περισσότερα, μετά κάποιοι εκδικάζουν ότι αυτοί πρέπει να παίρνουν περισσότερα και τελικά ο πολύς κόσμος καταστρέφεται.
Και τώρα προτείνω λύσεις.
Για το δεύτερο χρειάζονται ισοπεδωτικές και οδυνηρές κινήσεις. Άμεσα!
Μισθοί και συντάξεις και πάσης φύσεως μηνιαίες απολαβές πάνω από ένα μέγιστο επίπεδο (ας πούμε 1200 ευρώ) κόβονται. Όχι με ποσοστά (15%, 20% κλπ) αλλά ποσοτικά. Τα μεσοσταθμικά είναι απαράδεκτα.
Έτσι αποδίδεται δικαιοσύνη και δεν θα σφαχτούμε μεταξύ μας.
Για το πρώτο, ας τυπώσει η ευρωζώνη μια παρτίδα ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΑ ΕΥΡΩ με ημερομηνία λήξης σε κάποια χρόνια, ας πούμε ένα τρις ευρώ που λήγουν το 2025. Παίρνουν όλες οι χώρες τα αναγκαία και προσπαθούν να πετύχουν ανάπτυξη.
Οι πληρωμές μισθών γίνονται κατά ένα ποσοστό σε ασπρόμαυρα ευρώ (οι τράπεζες μπορούν να τα αντιμετωπίσουν ως νέο νόμισμα, όπως είχαμε δραχμές και ευρώ ταυτόχρονα την πρώτη χρονιά εφαρμογής του ευρώ). Τα επιδόματα ανεργίας μπορεί να είναι 100% σε ασπρόμαυρα.
Τα ασπρόμαυρα ευρώ αναθερμαίνουν την εμπορική κίνηση, αφού μόνο για αγορές αγαθών και υπηρεσιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Οι τράπεζες αποσύρουν τα ασπρόμαυρα ευρώ που κατατίθενται σε εταιρικούς (όχι προσωπικούς) λογαριασμούς προς την ΕΚΤ (που εποπτεύει την ρευστότητα) και έτσι μειώνεται το πλήθος τους ακόμα και πριν από την λήξη τους. Προσέξτε όμως μερικά στοιχεία :
(1) Δεν είναι χρήμα όπως τα υπόλοιπα ευρώ γιατί έχει ημερομηνία λήξης (άρα δεν είναι ακριβώς πληθωριστικό). Μέχρι τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις συναλλαγές για να κινηθεί η αγορά. Ο όγκος του χρήματος που κυκλοφορεί διογκώνεται προσωρινά, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι μετά από κάποιο διάστημα τα ασπρόμαυρα ευρώ θα είναι άνευ αξίας.
Η αποταμίευση αυτού του χρήματος στα νοικοκυριά είναι ανώφελη. Οπωσδήποτε θα κινηθεί το εμπόριο.
(2) Αν η ισοτιμία του νομίσματος ως προς το δολάριο πέσει προσωρινά, αυτό θα ωφελήσει τις χώρες που κάνουν εξαγωγές. Με την απόσυρση των ασπρόμαυρων ευρώ η ισοτιμία θα ανέβει πάλι.
(3) Το δολάριο έχει ακολουθήσει την πρακτική των διαδοχικών αυξήσεων (τουλάχιστον 80) του κυκλοφορούντος χρήματος. Αλλά όλα τα δολάρια, όλων των εκδόσεων είναι ίδια! Δεν υπάρχουν κάποια ανάμεσά τους που μπορούν να λήξουν!
(4) Έχουν τυπωθεί μερικές παρτίδες ευρώ (αναμνηστικά, ρευστότητα τραπεζών), οπότε μια φορά ακόμα τύπωμα χρήματος (αλλά με ημερομηνία λήξης) δεν θα χαλάσει την συνταγή, αλλά θα λύσει το πρόβλημα! Αν η ΕΚΤ δεν μπορεί να τυπώσει πληθωριστικό χρήμα γιατί το απαγορεύει το καταστατικό της, μπορούν (και επιτρέπεται αυτό) να το τυπώσουν οι περιφερειακές κεντρικές τράπεζες ορισμένων χωρών!
(1) Επίθεση του δολαρίου εναντίον του ευρώ. Προκλήθηκε από δηλώσεις της Κίνας που ζήτησε να συμφωνήσουν σε ένα άλλο νόμισμα διεθνών συναλλαγών αφού η πρακτική με το δολάριο τους φαίνεται πλέον ανήθικη. Όποια χώρα της ευρωζώνης κι αν χρεοκοπήσει (Πορτογαλία; Ιταλία; Ελλάδα; ή άλλη) η μάχη για το ευρώ έχει χαθεί.
(2) Άθλια διαχείριση των οικονομικών μας. Διορισμοί των δικών μας με παχυλούς μισθούς κι οι άλλοι εργαζόμενοι ας πεινάσουνε. Εργαζόμενοι με ίδια προσόντα σε διαφορετικές υπηρεσίες πληρώνονται διαφορετικά. Κάποιοι νομοθετούν ότι πρέπει να παίρνουν περισσότερα, μετά κάποιοι εκδικάζουν ότι αυτοί πρέπει να παίρνουν περισσότερα και τελικά ο πολύς κόσμος καταστρέφεται.
Και τώρα προτείνω λύσεις.
Για το δεύτερο χρειάζονται ισοπεδωτικές και οδυνηρές κινήσεις. Άμεσα!
Μισθοί και συντάξεις και πάσης φύσεως μηνιαίες απολαβές πάνω από ένα μέγιστο επίπεδο (ας πούμε 1200 ευρώ) κόβονται. Όχι με ποσοστά (15%, 20% κλπ) αλλά ποσοτικά. Τα μεσοσταθμικά είναι απαράδεκτα.
Έτσι αποδίδεται δικαιοσύνη και δεν θα σφαχτούμε μεταξύ μας.
Για το πρώτο, ας τυπώσει η ευρωζώνη μια παρτίδα ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΑ ΕΥΡΩ με ημερομηνία λήξης σε κάποια χρόνια, ας πούμε ένα τρις ευρώ που λήγουν το 2025. Παίρνουν όλες οι χώρες τα αναγκαία και προσπαθούν να πετύχουν ανάπτυξη.
Οι πληρωμές μισθών γίνονται κατά ένα ποσοστό σε ασπρόμαυρα ευρώ (οι τράπεζες μπορούν να τα αντιμετωπίσουν ως νέο νόμισμα, όπως είχαμε δραχμές και ευρώ ταυτόχρονα την πρώτη χρονιά εφαρμογής του ευρώ). Τα επιδόματα ανεργίας μπορεί να είναι 100% σε ασπρόμαυρα.
Τα ασπρόμαυρα ευρώ αναθερμαίνουν την εμπορική κίνηση, αφού μόνο για αγορές αγαθών και υπηρεσιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Οι τράπεζες αποσύρουν τα ασπρόμαυρα ευρώ που κατατίθενται σε εταιρικούς (όχι προσωπικούς) λογαριασμούς προς την ΕΚΤ (που εποπτεύει την ρευστότητα) και έτσι μειώνεται το πλήθος τους ακόμα και πριν από την λήξη τους. Προσέξτε όμως μερικά στοιχεία :
(1) Δεν είναι χρήμα όπως τα υπόλοιπα ευρώ γιατί έχει ημερομηνία λήξης (άρα δεν είναι ακριβώς πληθωριστικό). Μέχρι τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις συναλλαγές για να κινηθεί η αγορά. Ο όγκος του χρήματος που κυκλοφορεί διογκώνεται προσωρινά, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι μετά από κάποιο διάστημα τα ασπρόμαυρα ευρώ θα είναι άνευ αξίας.
Η αποταμίευση αυτού του χρήματος στα νοικοκυριά είναι ανώφελη. Οπωσδήποτε θα κινηθεί το εμπόριο.
(2) Αν η ισοτιμία του νομίσματος ως προς το δολάριο πέσει προσωρινά, αυτό θα ωφελήσει τις χώρες που κάνουν εξαγωγές. Με την απόσυρση των ασπρόμαυρων ευρώ η ισοτιμία θα ανέβει πάλι.
(3) Το δολάριο έχει ακολουθήσει την πρακτική των διαδοχικών αυξήσεων (τουλάχιστον 80) του κυκλοφορούντος χρήματος. Αλλά όλα τα δολάρια, όλων των εκδόσεων είναι ίδια! Δεν υπάρχουν κάποια ανάμεσά τους που μπορούν να λήξουν!
(4) Έχουν τυπωθεί μερικές παρτίδες ευρώ (αναμνηστικά, ρευστότητα τραπεζών), οπότε μια φορά ακόμα τύπωμα χρήματος (αλλά με ημερομηνία λήξης) δεν θα χαλάσει την συνταγή, αλλά θα λύσει το πρόβλημα! Αν η ΕΚΤ δεν μπορεί να τυπώσει πληθωριστικό χρήμα γιατί το απαγορεύει το καταστατικό της, μπορούν (και επιτρέπεται αυτό) να το τυπώσουν οι περιφερειακές κεντρικές τράπεζες ορισμένων χωρών!
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012
Φερεϊντούν Φαριάντ
Σπουδαίος και βραβευμένος ποιητής.
Ήρθε στην Ελλάδα το 1980 και έμεινε κοντά στον Γιάννη Ρίτσο. Μετέφρασε ποίηση Ρίτσου στα περσικά (σε περσική ποίηση συγκεκριμένα) και πήρε το κρατικό βραβείο μετάφρασης.
Τον γνώρισα στο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας. Γίναμε φίλοι.
Συναντηθήκαμε πολλές φορές. Έγραψα το βιογραφικό του στην Βικιπαίδεια.
Φάγαμε μαζί σε οικογενειακό περιβάλλον. Συζητήσαμε.
Μιλούσε με ιδιαίτερο τρόπο. Μου είπε ότι τον συνάρπαζε ο ήχος της Ελληνικής γλώσσας.
Ήταν καλός άνθρωπος, βαθιά ευγενικός. Μιλούσε με νοσταλγία για την κατεστραμένη από τον πόλεμο πατρίδα του, το Χοραμσάρ της Περσίας. Έλεγε ότι η γλώσσα του, τα περσικά, είχε μέσα της πανάρχαιη ποίηση. Ήταν πολύ μορφωμένος και πολύγλωσσος.
Η ζωή του στην Ελλάδα είχε πολλές δυσκολίες. Ζούσε σε ένα μικρό σπιτάκι γεμάτο με χιλιάδες βιβλία.
Η θρησκεία του δεν ευνοούσε εχθρικά αισθήματα, ήταν Ζωροάστρης. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να έρχεται σε γιορτές χριστιανικές, Χριστούγεννα και Πάσχα.
Το όνομά του Φερεϊντούν, περσικό, σήμαινε 'αυτός που φέρνει φως'. Το επίθετό του Ραχίμι, δεν το πολυσυμπαθούσε επειδή ήταν αραβικής προέλευσης, έτσι διάλεξε ένα περσικό καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, Φαριάντ.
Με ειδοποίησε να τον επισκεφθώ στο νοσοκομείο. Μου είπε ότι παρά τα εμφανή προβλήματα υγείας που είχε επί μερικούς μήνες, παραμέλησε τον εαυτό του για να προλάβει να τελειώσει μια δουλειά που είχε υποσχεθεί στον εκδότη του. Τελευταία έγραψε την εισαγωγή ενώ υπέφερε πολύ. Την έστειλε και μετά πήγε στο νοσοκομείο. Φοβόταν λιγάκι, γιατί υπήρχαν συγγενείς του που έφυγαν λόγω παρόμοιων προβλημάτων.
Έμαθε από την τηλεόραση ότι σκοτώθηκε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ο Φερεϊντούν είπε 'Απίστευτο δυστύχημα για τον άνθρωπο, πολύ σπουδαίος! Μου είπε ότι θα με ήθελε προς το τέλος Φεβρουαρίου για ένα ρόλο μετανάστη στην ταινία που γύριζε, και ήταν για εμένα μεγάλη τιμή. Τι κρίμα! Απίστευτο!'
Την επομένη έγινε μια μεγάλη, εννιάωρη, χειρουργική επέμβαση και τον ξαναείδα δυο μέρες μετά. Μου είπε ότι θα τον σήκωναν σύντομα να περπατήσει, αλλά χρειαζόταν ακόμη οξυγόνο.
Έφυγε από κοντά μας την Κυριακή 05/02/2012. Έμαθα ξαφνικά ότι έφυγε, από ένα αφιέρωμα που του έκανε η ελληνική τηλεόραση, ξαναδείχνοντας μια παλιά εκπομπή "Περισκόπιο".
Από τις συζητήσεις μας στις τελευταίες δυό επισκέψεις, σας μεταφέρω ένα ελάχιστο απόσπασμα:
"Ένα μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ο φασισμός στην νοοτροπία.
Όλα τα κακά στην ζωή των ανθρώπων, όλες οι καταστροφές στις χώρες, προέρχονται από εκείνους που λένε 'Πιστεύω ότι...'.
Αυτές οι φράσεις θα έπρεπε να μην υπάρχουν στις γλώσσες των ανθρώπων, γιατί φέρνουν το μίσος, είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε πρόκειται για πολιτική".
Ήρθε στην Ελλάδα το 1980 και έμεινε κοντά στον Γιάννη Ρίτσο. Μετέφρασε ποίηση Ρίτσου στα περσικά (σε περσική ποίηση συγκεκριμένα) και πήρε το κρατικό βραβείο μετάφρασης.
Τον γνώρισα στο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας. Γίναμε φίλοι.
Συναντηθήκαμε πολλές φορές. Έγραψα το βιογραφικό του στην Βικιπαίδεια.
Φάγαμε μαζί σε οικογενειακό περιβάλλον. Συζητήσαμε.
Μιλούσε με ιδιαίτερο τρόπο. Μου είπε ότι τον συνάρπαζε ο ήχος της Ελληνικής γλώσσας.
Ήταν καλός άνθρωπος, βαθιά ευγενικός. Μιλούσε με νοσταλγία για την κατεστραμένη από τον πόλεμο πατρίδα του, το Χοραμσάρ της Περσίας. Έλεγε ότι η γλώσσα του, τα περσικά, είχε μέσα της πανάρχαιη ποίηση. Ήταν πολύ μορφωμένος και πολύγλωσσος.
Η ζωή του στην Ελλάδα είχε πολλές δυσκολίες. Ζούσε σε ένα μικρό σπιτάκι γεμάτο με χιλιάδες βιβλία.
Η θρησκεία του δεν ευνοούσε εχθρικά αισθήματα, ήταν Ζωροάστρης. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να έρχεται σε γιορτές χριστιανικές, Χριστούγεννα και Πάσχα.
Το όνομά του Φερεϊντούν, περσικό, σήμαινε 'αυτός που φέρνει φως'. Το επίθετό του Ραχίμι, δεν το πολυσυμπαθούσε επειδή ήταν αραβικής προέλευσης, έτσι διάλεξε ένα περσικό καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, Φαριάντ.
Με ειδοποίησε να τον επισκεφθώ στο νοσοκομείο. Μου είπε ότι παρά τα εμφανή προβλήματα υγείας που είχε επί μερικούς μήνες, παραμέλησε τον εαυτό του για να προλάβει να τελειώσει μια δουλειά που είχε υποσχεθεί στον εκδότη του. Τελευταία έγραψε την εισαγωγή ενώ υπέφερε πολύ. Την έστειλε και μετά πήγε στο νοσοκομείο. Φοβόταν λιγάκι, γιατί υπήρχαν συγγενείς του που έφυγαν λόγω παρόμοιων προβλημάτων.
Έμαθε από την τηλεόραση ότι σκοτώθηκε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ο Φερεϊντούν είπε 'Απίστευτο δυστύχημα για τον άνθρωπο, πολύ σπουδαίος! Μου είπε ότι θα με ήθελε προς το τέλος Φεβρουαρίου για ένα ρόλο μετανάστη στην ταινία που γύριζε, και ήταν για εμένα μεγάλη τιμή. Τι κρίμα! Απίστευτο!'
Την επομένη έγινε μια μεγάλη, εννιάωρη, χειρουργική επέμβαση και τον ξαναείδα δυο μέρες μετά. Μου είπε ότι θα τον σήκωναν σύντομα να περπατήσει, αλλά χρειαζόταν ακόμη οξυγόνο.
Έφυγε από κοντά μας την Κυριακή 05/02/2012. Έμαθα ξαφνικά ότι έφυγε, από ένα αφιέρωμα που του έκανε η ελληνική τηλεόραση, ξαναδείχνοντας μια παλιά εκπομπή "Περισκόπιο".
Από τις συζητήσεις μας στις τελευταίες δυό επισκέψεις, σας μεταφέρω ένα ελάχιστο απόσπασμα:
"Ένα μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ο φασισμός στην νοοτροπία.
Όλα τα κακά στην ζωή των ανθρώπων, όλες οι καταστροφές στις χώρες, προέρχονται από εκείνους που λένε 'Πιστεύω ότι...'.
Αυτές οι φράσεις θα έπρεπε να μην υπάρχουν στις γλώσσες των ανθρώπων, γιατί φέρνουν το μίσος, είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε πρόκειται για πολιτική".
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012
Αλλαγές μονάδων μέτρησης
Η αλλαγή μιάς μονάδας μέτρησης μπορεί να είναι απλή θεωρητικά, αλλά είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Η δυσκολία δεν έγκειται ακριβώς στην αλλαγή, αλλά στις παρενέργειες που αυτή επιφέρει. Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα.
*** Θυμάμαι ότι αγοράζαμε υφάσματα με τον εμπορικό πήχυ (=64 εκατοστά του μέτρου). Τα υφάσματα είχαν μια ποικιλία τιμών ανάλογα με την ποιότητα και πιθανώς την περιοχή που βρισκόταν το κατάστημα.
*** Όταν αποφασίστηκε το 1958 να αντικατασταθεί ο πήχυς με το μέτρο, οι τιμές ανέβηκαν αφού η νέα μονάδα ήταν μεγαλύτερη, αλλά δυσανάλογα, πολύ πάνω από το +56,25% (=100/64) που θα ήταν το αναμενόμενο.
*** Παρόμοια υπερτίμηση έγινε στα οικόπεδα, που τα μετρούσαν με τον τεκτονικό πήχυ (=75 εκατοστά του μέτρου).
*** Την ίδια χρονιά έγινε και η αντικατάσταση της οκάδος με το κιλό. Η παλιά τουρκική οκά (=1,28 κιλά) ήταν μεγαλύτερη μονάδα από το κιλό και θα περίμενε κανείς οι τιμές να πέσουν. Όχι βέβαια! Πάλι ακρίβυναν με την δικαιολογία ότι θα έπρεπε να αλλάξουν οι έμποροι τα σταθμά των δραμιών (400 δράμια = 1 οκά) στις ζυγαριές και να βάλουν σταθμά των γραμμαρίων (1000 γραμμάρια = 1 κιλό).
*** Παρόμοιες δικαιολογίες στήριξαν ανατιμήσεις στα καύσιμα, όταν οι αντλίες θα έπρεπε να μετράνε λίτρα και όχι γαλόνια, (1 λίτρο = 0,2642 του αμερικανικού γαλονιού).
Η κατάσταση με την αλλαγή μετρικού συστήματος περιπλέκεται όταν κάποιες χώρες αρνούνται να μεταβούν από το παλιό σύστημα στο νέο (πχ. οι βίδες που φτιάχτηκαν σε υποδιαίρεση της ίντσας δεν ταιριάζουν σε παξιμάδια (περικόχλια) φτιαγμένα σε υποδιαίρεση του εκατοστού), και όλοι προσπαθούν να διατηρήσουν την πελατεία τους.
Κι εμείς παίζουμε τα παιγνίδια τους; Ναι!
Στρώνουμε άλλες σιδηροτροχιές στην Πελοπόννησο κι άλλες στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στην συνέχεια παίρνουμε από άλλον προμηθευτή βαγόνια για τον νότο κι από άλλον για τον βορρά, που να ταιριάζουν στις στρωμένες σιδηροτροχιές. Κι αν οι επιβάτες θέλουν να πάνε με τρένο από την Λάρισα στην Πάτρα, πρέπει στην Αθήνα να αποβιβασθούν στον σταθμό Λαρίσης και να κουβαληθούν μαζί με τις αποσκευές τους στον σταθμό Πελοποννήσου για να επιβιβασθούν σε άλλο τρένο!Γιατί αποφασίστηκε η καθημερινή ταλαιπωρία χιλιάδων επιβατών; Για να μπορούμε να αγοράζουμε βαγόνια και υλικά από δύο προμηθευτές; Ηλίθιο, αφού μπορούσαμε να έχουμε ενιαίες προδιαγραφές για όλη την χώρα, άσχετα από πού θα αγοράζαμε βαγόνια.
Έχοντας την εμπειρία των επιπτώσεων από την αλλαγή των μονάδων μέτρησης, θα έπρεπε, όταν αποφασίσαμε (το 2000) την αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ, (1 ευρώ = 340,75 δραχμές), να καταγράψουμε σε έναν κατάλογο τις τιμές όλων των προϊόντων σε δραχμές και σε ευρώ και να μην επιτρέψουμε ανατιμήσεις για μια χρονική περίοδο, ας πούμε ένα έτος μετά την αλλαγή νομίσματος.
Είχαμε χρόνο; Είχαμε! Εγώ δούλεψα για την μετατροπή των προγραμμάτων μεγάλης τράπεζας
από "δραχμές" σε "ευρώ και δραχμές" την μια χρονιά και
από "ευρώ και δραχμές" σε "ευρώ" την επόμενη χρονιά.
Όταν αποκτήσαμε το νέο νόμισμα, την 1η Ιανουαρίου 2002, ήμασταν έτοιμοι για το κύμα των ανατιμήσεων; Όχι! (Ούτε και καμμιά άλλη χώρα στην Ευρώπη φάνηκε έτοιμη). Τείνω να πιστεύω ότι κάνουν τις αλλαγές για να δίνουν την ευκαιρία στους επιτήδειους να τα οικονομήσουν!
Τώρα υπάρχουν πολλοί που λένε ότι η μετάβαση στην νεοδραχμή (ή σε κάποιο μικτό σύστημα ευρώ και ευρωδραχμής) είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά μας προβλήματα.
Δεν το πιστεύω.
Η ρύθμιση της ισοτιμίας μπορεί να βοηθάει στην διάθεση των προϊόντων μιας χώρας, όταν έχει προϊόντα αυτή η χώρα, (όπως είχε κρέατα η Αργεντινή και τα 20 ορυχεία της τα έκανε 200 για να βγάλει πρώτες ύλες, όπως είχε πετρέλαιο η χώρα του Ισημερινού (Εκουαντόρ) και όλο τον κόσμο πρόθυμο να αγοράσει φθηνά καύσιμα). Εμείς φέρνουμε λεμόνια από την Τουρκία και κρεμμύδια από την Αίγυπτο, αφήσαμε να καούν τεράστιες εκτάσεις με ελαιόδεντρα, έχουμε εγκαταλείψει τις καλλιέργειές μας κυρίως για τις επιδοτήσεις (έχουμε ξηλώσει τα αμπέλια για την επιδότηση), έχουμε στείλει τα φρούτα στη χωματερή για την επιδότηση (οπότε δεν νοιαζόμαστε για βελτίωση ποιότητας ή νέες ποικιλίες), έχουμε κάνει το κρασί ονομασίας προελεύσεως ξίδι για την επιδότηση, έχουμε διαλύσει τα τρεχαντήρια μας για την επιδότηση (αυτό λέγεται διαρθρωτική εξυγίανση εσωτερικής ναυτιλίας) και δεν καταλαβαίνουμε
*** ότι όταν δεν εξάγουμε προϊόντα χάνουμε την πελατεία μας στο εξωτερικό,
*** ότι καταστρέφουμε τις επιχειρήσεις μας, αφού η επιδότηση δεν στηρίζει την ανάπτυξη,
*** ότι χάνουμε τους μάστορες, (και πολλούς που ξενιτεύονται για να βρούνε δουλειά),
*** ότι δεν έχουμε μαθητευόμενους για να συνεχίσουν να φτιάχνουν πλοία, έπιπλα, παπούτσια,
*** ότι εισάγουμε τα αναγκαία εμπορεύματα και κάνουμε έτσι πλούσιους άλλους λαούς.
Αν έχω μάθει κάτι από την ιστορία αυτής της χώρας, αυτό είναι :
Ό,τι κι αν αποφασίσουν να κάνουν σχετικά με το νόμισμα, είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα νοιαστεί να λάβει τα μέτρα που χρειάζονται για να μην οργιάσουν οι κερδοσκόποι.
Δεν με ενοχλεί που κάποιοι κερδίζουν κάποια λογικά ποσά με την δουλειά τους, με εξοργίζουν τα υπερβολικά κέρδη (φακελάκι πέρα από τον μισθό, ο οποίος βέβαια εξαιρείται από το ενιαίο μισθολόγιο, κλπ) και οι προμήθειες των παρασιτικών μεσαζόντων (είτε βρίσκονται ανάμεσα στον αγοραστή και στον αγρότη παραγωγό, είτε χώνονται σε υπουργεία για αγορά των τάδε οπλικών συστημάτων, κλπ).
Εύχομαι ειλικρινά να έχουμε καλή χρονιά, αλλά μου φαίνεται ότι φωνάζω στην έρημο.
*** Θυμάμαι ότι αγοράζαμε υφάσματα με τον εμπορικό πήχυ (=64 εκατοστά του μέτρου). Τα υφάσματα είχαν μια ποικιλία τιμών ανάλογα με την ποιότητα και πιθανώς την περιοχή που βρισκόταν το κατάστημα.
*** Όταν αποφασίστηκε το 1958 να αντικατασταθεί ο πήχυς με το μέτρο, οι τιμές ανέβηκαν αφού η νέα μονάδα ήταν μεγαλύτερη, αλλά δυσανάλογα, πολύ πάνω από το +56,25% (=100/64) που θα ήταν το αναμενόμενο.
*** Παρόμοια υπερτίμηση έγινε στα οικόπεδα, που τα μετρούσαν με τον τεκτονικό πήχυ (=75 εκατοστά του μέτρου).
*** Την ίδια χρονιά έγινε και η αντικατάσταση της οκάδος με το κιλό. Η παλιά τουρκική οκά (=1,28 κιλά) ήταν μεγαλύτερη μονάδα από το κιλό και θα περίμενε κανείς οι τιμές να πέσουν. Όχι βέβαια! Πάλι ακρίβυναν με την δικαιολογία ότι θα έπρεπε να αλλάξουν οι έμποροι τα σταθμά των δραμιών (400 δράμια = 1 οκά) στις ζυγαριές και να βάλουν σταθμά των γραμμαρίων (1000 γραμμάρια = 1 κιλό).
*** Παρόμοιες δικαιολογίες στήριξαν ανατιμήσεις στα καύσιμα, όταν οι αντλίες θα έπρεπε να μετράνε λίτρα και όχι γαλόνια, (1 λίτρο = 0,2642 του αμερικανικού γαλονιού).
Η κατάσταση με την αλλαγή μετρικού συστήματος περιπλέκεται όταν κάποιες χώρες αρνούνται να μεταβούν από το παλιό σύστημα στο νέο (πχ. οι βίδες που φτιάχτηκαν σε υποδιαίρεση της ίντσας δεν ταιριάζουν σε παξιμάδια (περικόχλια) φτιαγμένα σε υποδιαίρεση του εκατοστού), και όλοι προσπαθούν να διατηρήσουν την πελατεία τους.
Κι εμείς παίζουμε τα παιγνίδια τους; Ναι!
Στρώνουμε άλλες σιδηροτροχιές στην Πελοπόννησο κι άλλες στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στην συνέχεια παίρνουμε από άλλον προμηθευτή βαγόνια για τον νότο κι από άλλον για τον βορρά, που να ταιριάζουν στις στρωμένες σιδηροτροχιές. Κι αν οι επιβάτες θέλουν να πάνε με τρένο από την Λάρισα στην Πάτρα, πρέπει στην Αθήνα να αποβιβασθούν στον σταθμό Λαρίσης και να κουβαληθούν μαζί με τις αποσκευές τους στον σταθμό Πελοποννήσου για να επιβιβασθούν σε άλλο τρένο!Γιατί αποφασίστηκε η καθημερινή ταλαιπωρία χιλιάδων επιβατών; Για να μπορούμε να αγοράζουμε βαγόνια και υλικά από δύο προμηθευτές; Ηλίθιο, αφού μπορούσαμε να έχουμε ενιαίες προδιαγραφές για όλη την χώρα, άσχετα από πού θα αγοράζαμε βαγόνια.
Έχοντας την εμπειρία των επιπτώσεων από την αλλαγή των μονάδων μέτρησης, θα έπρεπε, όταν αποφασίσαμε (το 2000) την αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ, (1 ευρώ = 340,75 δραχμές), να καταγράψουμε σε έναν κατάλογο τις τιμές όλων των προϊόντων σε δραχμές και σε ευρώ και να μην επιτρέψουμε ανατιμήσεις για μια χρονική περίοδο, ας πούμε ένα έτος μετά την αλλαγή νομίσματος.
Είχαμε χρόνο; Είχαμε! Εγώ δούλεψα για την μετατροπή των προγραμμάτων μεγάλης τράπεζας
από "δραχμές" σε "ευρώ και δραχμές" την μια χρονιά και
από "ευρώ και δραχμές" σε "ευρώ" την επόμενη χρονιά.
Όταν αποκτήσαμε το νέο νόμισμα, την 1η Ιανουαρίου 2002, ήμασταν έτοιμοι για το κύμα των ανατιμήσεων; Όχι! (Ούτε και καμμιά άλλη χώρα στην Ευρώπη φάνηκε έτοιμη). Τείνω να πιστεύω ότι κάνουν τις αλλαγές για να δίνουν την ευκαιρία στους επιτήδειους να τα οικονομήσουν!
Τώρα υπάρχουν πολλοί που λένε ότι η μετάβαση στην νεοδραχμή (ή σε κάποιο μικτό σύστημα ευρώ και ευρωδραχμής) είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά μας προβλήματα.
Δεν το πιστεύω.
Η ρύθμιση της ισοτιμίας μπορεί να βοηθάει στην διάθεση των προϊόντων μιας χώρας, όταν έχει προϊόντα αυτή η χώρα, (όπως είχε κρέατα η Αργεντινή και τα 20 ορυχεία της τα έκανε 200 για να βγάλει πρώτες ύλες, όπως είχε πετρέλαιο η χώρα του Ισημερινού (Εκουαντόρ) και όλο τον κόσμο πρόθυμο να αγοράσει φθηνά καύσιμα). Εμείς φέρνουμε λεμόνια από την Τουρκία και κρεμμύδια από την Αίγυπτο, αφήσαμε να καούν τεράστιες εκτάσεις με ελαιόδεντρα, έχουμε εγκαταλείψει τις καλλιέργειές μας κυρίως για τις επιδοτήσεις (έχουμε ξηλώσει τα αμπέλια για την επιδότηση), έχουμε στείλει τα φρούτα στη χωματερή για την επιδότηση (οπότε δεν νοιαζόμαστε για βελτίωση ποιότητας ή νέες ποικιλίες), έχουμε κάνει το κρασί ονομασίας προελεύσεως ξίδι για την επιδότηση, έχουμε διαλύσει τα τρεχαντήρια μας για την επιδότηση (αυτό λέγεται διαρθρωτική εξυγίανση εσωτερικής ναυτιλίας) και δεν καταλαβαίνουμε
*** ότι όταν δεν εξάγουμε προϊόντα χάνουμε την πελατεία μας στο εξωτερικό,
*** ότι καταστρέφουμε τις επιχειρήσεις μας, αφού η επιδότηση δεν στηρίζει την ανάπτυξη,
*** ότι χάνουμε τους μάστορες, (και πολλούς που ξενιτεύονται για να βρούνε δουλειά),
*** ότι δεν έχουμε μαθητευόμενους για να συνεχίσουν να φτιάχνουν πλοία, έπιπλα, παπούτσια,
*** ότι εισάγουμε τα αναγκαία εμπορεύματα και κάνουμε έτσι πλούσιους άλλους λαούς.
Αν έχω μάθει κάτι από την ιστορία αυτής της χώρας, αυτό είναι :
Ό,τι κι αν αποφασίσουν να κάνουν σχετικά με το νόμισμα, είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα νοιαστεί να λάβει τα μέτρα που χρειάζονται για να μην οργιάσουν οι κερδοσκόποι.
Δεν με ενοχλεί που κάποιοι κερδίζουν κάποια λογικά ποσά με την δουλειά τους, με εξοργίζουν τα υπερβολικά κέρδη (φακελάκι πέρα από τον μισθό, ο οποίος βέβαια εξαιρείται από το ενιαίο μισθολόγιο, κλπ) και οι προμήθειες των παρασιτικών μεσαζόντων (είτε βρίσκονται ανάμεσα στον αγοραστή και στον αγρότη παραγωγό, είτε χώνονται σε υπουργεία για αγορά των τάδε οπλικών συστημάτων, κλπ).
Εύχομαι ειλικρινά να έχουμε καλή χρονιά, αλλά μου φαίνεται ότι φωνάζω στην έρημο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)