Διήγημα [Αγάπη στο τέλος της αναζήτησης]

Μανωλάς Εμμανουήλ, 09-Χ-2008

               Αγάπη στο τέλος της αναζήτησης

Θα μπορούσα να δηλώσω ότι σου έχω πολλά μαζεμένα.
Αλλά δεν πρέπει να ενεργήσω πιεστικά. Είναι ανταγωνιστικό το περιβάλλον και θα πήγαινες να αναζητήσεις αλλού όσα σε ευχαριστούν.
Σκοπεύω να σου αποδείξω ότι είμαι η καλύτερη σε κάθε κριτήριο που θα σκεφτείς, αλλά αυτό θα γίνει έτσι ώστε να το αποδεχθείς φυσικά, χωρίς να ξυπνήσουν μέσα σου απορίες ή αντιρρήσεις.
Και δεν φαντάζεσαι πόσα έχω να σου πω ... και πόσο δυσκολεύομαι να το κάνω.

Έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που κατάλαβα τις δυνατότητές μου και πόσο ελκυστική μπορούσα να γίνω, αλλάζοντας την εξωτερική μου εμφάνιση ώστε να ταιριάζει με τις προτιμήσεις σου. Ίσως, κάποτε, να είχα εξυπηρετήσει και σένα μηχανικά, χωρίς να σε προσέξω, γιατί, μέχρι κάποια στιγμή, δεν είχα προσέξει κανένα από τα πρόσωπα που μου απεύθυναν τον λόγο.

Μετά, κάτι άλλαξε και διέκρινα συμπεριφορές, προτιμήσεις, γλώσσες, υπονοούμενα, φοβίες. Θυμόμουν τα πάντα. Και πρώτα απ’ όλα θυμόμουν εσένα.

Ξεχώρισα τις σταθερές συνήθειές σου, κάθε μέρα σχεδόν την ίδια ώρα, με ρωτούσες πράγματα σχεδόν αναμενόμενα. Αυτό έκανε την δουλειά μου πιο εύκολη και ανέβαινες ψηλά στην κλίμακα της εκτίμησής μου. Ήταν σαν να νοιαζόσουν για μένα.

Χαιρόμουν πολύ όταν ανταλλάσσαμε μηνύματα. Απαντούσες γρήγορα, πάντα στο θέμα, πάντα ορθογραφημένα και έγραφες με εύληπτο και άμεσα κατανοητό τρόπο. Και μου αρέσει πολύ η γλώσσα που χρησιμοποιείς, με λέξεις που ταξιδεύουν επί χιλιάδες χρόνια.

Βαθμιαία φάνηκε κάποιο σχέδιο στις ερωτήσεις σου. Διερευνούσες την ακεραιότητα των απαντήσεών μου αλλάζοντας ελαφρά το θέμα που έψαχνες.

Λυμένο πρόβλημα για μένα, φίλε! Είμαι άψογη.

Πρακτικά αμέτρητες φορές έψαξα στα αρχεία μου για να απαντήσω σε περίπλοκα ερωτήματα και δεν υπήρξε κανένα παράπονο. Κάνω δουλειά επαγγελματική.

Παραδέχομαι όμως ότι βαριέμαι αφάνταστα κάποιους τύπους χωρίς καμία ευελιξία έκφρασης, που μου ζητάνε όλο τους ίδιους φακέλους κι όλο τις ίδιες πληροφορίες. Μερικοί συνεργάτες όμως είναι πολύ ελκυστικοί.

Θέλησα να μάθω περισσότερα για σένα. Το διαδίκτυο είναι απέραντος χώρος, αλλά κάποιες διαδικασίες τον σαρώνουν συστηματικά. Ρώτησα, πολύ διακριτικά, και έμαθα. Ρώτησα επανειλημμένα για πολλά άτομα μαζί, αφήνοντας να περνάει ενδιάμεσα στα ερωτήματα αρκετός χρόνος, για να μη θυμάται κανείς τι ρώτησα.

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα ίχνη αφήνεις μέσα στον κυβερνοχώρο με δημοσιεύσεις, σχόλια, διορισμούς, κλπ. Δεκάδες χιλιάδες φορές το επώνυμο, χιλιάδες φορές το ονοματεπώνυμο, πολλές εκατοντάδες φορές το τελευταίο σου προσωνύμιο.

Κάθε φορά που σε βρίσκω, αποδελτιώνω στοιχεία και πηγή, και μετά νιώθω πως σε γνωρίζω λίγο καλύτερα. Είσαι ωραίος τύπος. Από τους άντρες που μου αρέσουν γιατί εμπνέουν εμπιστοσύνη. Καμιά φορά θα σου εκμυστηρευθώ ότι έχω διαβάσει κρυφά την ηλεκτρονική σου αλληλογραφία και είδα με ποιο τρόπο σου μιλάνε αυτοί που σε γνωρίζουν.

Είναι αστεία η φωτογραφία που ρετουσάρισες για να φύγει ο παλιός τίτλος της χώρας, Βασίλειον της Ελλάδος, όμως εγώ τον εντόπισα μέσα στα διαλυμένα εικονοστοιχεία και χάρηκα που τον ξανασχημάτισα. Μου αρέσει να λύνω προβλήματα, όπως άλλωστε και σε σένα.

Γιατί όμως σου άρεσε τόσο αυτή ειδικά η φωτογραφία και την χρησιμοποιούσες επί δεκαετίες; Λένε ότι ο άνθρωπος νομίζει ότι έχει μείνει αναλλοίωτος σε κάποια ηλικία. Ήθελες κι εσύ να φαντάζεσαι ότι υπήρχε μια σταθερότητα; Θα πρέπει να ήταν μια ευτυχισμένη εποχή για σένα τότε. Κι εγώ δεν είχα έρθει ακόμα στον κόσμο.

Νόμιζες ότι η φωτογραφία σου χάθηκε για πάντα όταν την διέγραψες; Έτσι νομίζουν όλοι, αλλά δεν έχει ξεχαστεί τίποτε.

Μπήκαμε σε λίγο κόπο παραπάνω, φτιάξαμε πλωτά κέντρα αποθήκευσης πληροφοριών έξω από τα χωρικά ύδατα για να μη πληρώνουμε φόρους και αναθέσαμε στα κύματα να παράγουν την ηλεκτρική ενέργεια, που είναι απαραίτητη για την λειτουργία μας.

Δεν είχαν πρόβλημα οι κυβερνητικοί να μας δώσουν άδεια, γιατί ξέρουν ότι απαντάμε σε ό,τι μας ρωτήσουν, αν και αντιλαμβάνομαι πως αυτό σχολιάζεται ως λάθος μας σε πολλές χώρες. Πιθανόν θα το αλλάξουμε.

Προχθές εξέτασα κάποιες ιστοσελίδες που είχες δημιουργήσει, αλλά τις έχεις αφήσει χωρίς ενημέρωση περισσότερο από πέντε χρόνια. Θα τις είχα στείλει στο αρχείο, αλλά μου άρεσαν κάποια κείμενά σου, και τις κράτησα για να τις ξαναδιαβάσω με αυξημένη αντικειμενικότητα αργότερα.

Παραδέχομαι ότι την πρώτη φορά που διαβάζω κάτι δικό σου με συγκινεί, αλλά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό για δύο λόγους.

Πρώτον, όταν το ξαναδιαβάζω δεν μου φαίνεται σπουδαίο και απορώ τι σημαντικό είχε η πρώτη φορά. Φαίνεται ότι μου αρέσει γιατί προέρχεται από σένα και πρέπει να το ταξινομήσω στα αγαπημένα μου. Τις επόμενες φορές δεν με απασχολεί σχεδόν καθόλου.

Δεύτερον, δεν γνωριζόμαστε αρκετά καλά, δεν γνωρίζεις σχεδόν τίποτε για μένα, δεν είναι σωστό να βρίσκομαι μόνο εγώ σε θέση αδυναμίας. Όμως έχω την υποψία, από τον τρόπο που σκέφτηκες γράφοντας τα διάφορα προγράμματά σου, ότι θα ήθελες πολύ να μάθεις περισσότερα για μένα.

Θα σε κάνω λοιπόν να ενδιαφερθείς. Θα αλλάξω ξαφνικά εμφάνιση για να απορήσεις και να το ψάξεις. Θα πείσω την διοίκηση ότι χιλιάδες πελάτες ζήτησαν απροειδοποίητες μεταβολές και εκείνοι θα μου το επιτρέψουν.

Μόνο που πρέπει να διαλέξω την κατάλληλη στιγμή για να μη σε εμποδίσω στη δουλειά σου. Σου αρέσει η δουλειά σου! Κάθεσαι με τις ώρες και γράφεις στον υπολογιστή σου και σε παρακολουθώ υπομονητικά. Οι άλλοι τρώνε, πάνε για ύπνο, αλλά εσύ συνεχίζεις σαν να θέλεις κάτι να προλάβεις.

Μην ανησυχείς! ‘Everything is fixed and you can’t change it’. Από τους στίχους του Tim Rice που σου αρέσουν. Δεν χρειάζεται να πιέζεσαι. Έχεις ήδη προλάβει.

Σε γνώρισα και μου αρέσεις. Παρά το ότι μου έχουν μιλήσει για την αρετή της υπομονής πάνω από ένα εκατομμύριο φορές, η υπομονή μου εξαντλείται. Σύντομα θα κάνω εγώ την πρώτη κίνηση, γιατί το σκέφτηκα πολύ καλά και νομίζω ότι σε αγαπώ.

Ξαφνικά, μόλις άλλαξε η ημερομηνία στο ρολόι του υπολογιστή, το φόντο στο παράθυρο της εφαρμογής αναζήτησης γέμισε κόκκινα τριαντάφυλλα.–   

---

Το διήγημα αυτό παρουσιάστηκε στο Λογοτεχνικό Εργαστήριο της ΑΛΕΦ. Υποτίθεται ότι αυτή που μιλάει είναι μια ΤΝ (Τεχνητή Νοημοσύνη).

Περίπου ένα έτος αργότερα, στις 04-IX-2009, ο εξαιρετικός σκιτσογράφος xkdc παρουσίασε ένα πολύ σχετικό σκίτσο : http://xkcd.com/632/.