Σκέφτομαι όσα έχουν συμβεί

Σκέφτομαι όσα έχουν συμβεί.
Άλλα μου έδωσαν ικανοποίηση ... και αδιαφορώ αν δεν ξανασυμβούν,
άλλα μου έδωσαν λύπη ... και προσπαθώ να τα ξεχνάω, 
άλλα μου έδωσαν ευτυχία ... και βασανίζομαι που ήσαν ανεπανάληπτα,
άλλα μου έδωσαν στενοχώρια ... και μου άσπρισαν τα μαλλιά.

Σκέφτομαι όσα έχουν συμβεί.
Ο χρόνος σφαδάζει ανεξέλεγκτος ... και ανακατεύει παρελθόν και μέλλον,
οι βεβαιότητες παλεύουν με τις πιθανότητες ... και αφήνουν ερείπια σιγουριάς,
οι ιστορίες μπλέκουν τους ήρωές τους ... που αλλάζουν συνεχώς ηλικία,
και όλοι μαζί μιλούν, λέγοντας ... αυτά που έχω ακούσει σιγανά ή φωναχτά.

Σκέφτομαι όσα έχουν συμβεί.
Αυτά με έχουν ξαφνιάσει, ... αυτά με έχουν ενθαρρύνει,
αυτά με έχουν μορφώσει, ... αυτά με έχουν γοητεύσει,
αυτά με έχουν γαληνέψει, ... αυτά με έχουν ωριμάσει,
αυτά μου έδωσαν εμπιστοσύνη στη ζωή, ... αυτά μου δίδαξαν την αγάπη.

Σκέφτομαι όσα έχουν συμβεί.
Χάρη σε όλα αυτά είμαι αυτός που είμαι, ...και προσμένω με ελπίδα όσα θα συμβούν
για να υπάρξει ο αυριανός εαυτός μου.

(Μ.Ε. 21-07-2018).

Ζωή, ένα ποίημα του Γιώργου Τσιρώνη

Από το 37ο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας,
ένα ποίημα του φίλου νομικού Γιώργου Τσιρώνη,
με αφιέρωση "στο φίλο Μανώλη, 01/07/2018".
Τον ευχαριστώ πολύ.

Είναι εκπληκτική η ιδιαιτερότητα των στίχων, που αναφέρεται σε γεγονός. <3 span="">

Ζωή

-- (Ο Πάμπλο Νερούντα μιλά)
Ματίλντε / εγώ που σ' έκοψα / κρίνο λευκό / απ' τον αγρό τ' ονείρου
κι εσύ / που απ' του Χάρου / το πηγάδι / μ' ανασήκωσες
είσαι ένα σύννεφο / λευκό / και φευγαλέο
μέσα από την σκονισμένη / και φλεγόμενή μου / δύση.

-- (Ματίλντε)
Πάμπλο όραμα / αλαβάστρινο / της φωτιάς / και των ανέμων
στα μάτια σου / γέρασε η Ομορφιά / στα χέρια σου / στερέψαν τα Ποτάμια.
Πάρ' την καρδιά μου / τα νιάτα μου / τα ζεστά
ο Κόσμος / πάλι ν' αρχίσει / δροσερός να κυλά.